Kees van Amstel “Een bang jongetje wat enge dingen doet”

Oh, oh, oh. Wat baal ik er van dat ik de eerste voorstelling “De man die ik niet wilde worden” van Kees van Amstel nooit gezien heb. Regelmatig geniet ik al van zijn columns op Radio 1 dus toen ik zag dat zijn nieuwe theatervoorstelling “Een bang jongetje wat enge dingen doet” in première zou gaan heb ik die datum meteen dik aangestreept in mijn agenda.

Zeventien juni is het dan zo ver. In een tot de nok gevulde Kleine Komedie gaat deze nieuwe voorstelling mij hopelijk van mijn onrust bevrijden. En laat ik dan daarmee ook meteen maar beginnen want dat is Van Amstel gelukt. Waarom is deze man pas op late leeftijd het toneel opgelopen? Oh wacht, dat vertelt in hij deze voorstelling.

Zijn opening, het bespreken van de zeer positieve recensies over zijn eerste voorstelling, is briljant. Niet de sterrenregen krijgt zijn aandacht maar het beeld wat gecreëerd wordt over Van Amstel. "Een gezapige vijftiger" (Theaterkrant ), of "de kalende vijftiger" (Jacques D’ Ancona) komt met name naar voren. En over zijn optredens in tv-programma’s vertelt hij met heerlijke zelfspot die uit eindelijk leidt naar professionele geestelijke ondersteuning.

Van Amstel vertelt veel in anderhalf uur. Maar telkens als er van het pad afgeweken wordt, wil ik weten waar het heen gaat. Het lijkt wel of er bij ieder verhaal een ander gevoel van genieten zit. Lig ik op het éne moment volledig in een deuk schakelt mijn geest, met net zo’n groot gemak, over naar een spontane glimlach bij een ander anekdote, om bij het vervolg van het verhaal daarvoor meteen weer het 'in een deuk liggen'op te pakken.

Van Amstel vertelt op zo’n luchtige manier dat je meer en meer en meer verhalen wilt horen. Hij voelt het publiek erg goed aan waardoor de timing telkens raak is. Geen grap is te vroeg of net iets te laat. Ik blijf in een constante flow van plezier en genieten zitten. Eén van mijn favoriete verhalen is de schoolreis naar Berlijn. Van Amstel geeft nog twee dagen per week les op een middelbare school in Den Haag. Zijn levendige omschrijving over dit schoolreisje tovert nu nog steeds een brede lach op mijn gezicht. De manier waarop hij zijn leerlingen en hun gedrag omschrijft en mij als kijker regelmatig op het verkeerde been zet is een scène die ik niet snel meer zal vergeten.

Dat Van Amstel de stap gezet heeft naar het podium is een verrijking van het Nederlandse cabaret aanbod. En ik kan het alleen maar mij zelf verwijten dat ik hem nu pas op dat podium heb mogen bewonderen.

Kijk hier voor meer informatie en kaarten.

Gezien op 17 juni 2019 in theater De Kleine Komedie