In 2015 stonden Hun in de halve finale van het Amsterdams Kleinkunst Festival. Vanaf dat moment zijn ze hun debuutprogramma gaan ontwikkelen en gooiden Hun hoge ogen tijdens onder andere het Delft Fringe Festival en het Rijswijkse Pracht. Toch vindt de première van hun debuut pas vier jaar later plaats. Een depressie blijkt de boosdoener, maar ook een gouden greep voor een rode draad.
Op 6 november rolt WestlandTheater de Naald haar rode loper uit voor het debuutprogramma ‘Alles is wel’ van het kersverse cabaret duo Hun. De vriendelijke portier, de rode loper en de glaasjes bubbels zorgen voor een feestelijke stemming. Bij binnenkomst in de zaal staan Sabine Krol en Charlotte de Vries al op het toneel, om de gasten welkom te heten. Een duidelijk signaal dat de dames zich kwetsbaar durven op te stellen. Die verwachting maken ze meteen waar door in het eerste nummer ongegeneerd te dansen, om vervolgens met veel zelfsport hun eigen poster toe te lichten.
Het duurt even voordat ze op gang lijken komen. Er is wat interactie met het publiek, maar Hun behoudt altijd het initiatief en laat het niet op improvisatie aankomen. De hardere lach komt later, bij onder andere een reeks promoliedjes van de GGZ en een medley van kinderliedjes in een depressief jasje. Het zijn allemaal pijnlijke knipogen naar de depressie van Charlotte, die de leidraad van de voorstelling vormt: de fysieke klachten die ze ervaart, de inspiratie die zo’n donkere periode oplevert én de gevolgen voor Sabine en hun samenwerking.
In afwisselende sketches behandelen ze de bijkomende problemen van een depressie, hun eigen gladgeschoren modellenbenen en de verschillende gradaties shit die er volgens hen bestaan en hoe die in verhouding staan tot elkaar. In een prachtig klein liedje bezingt Charlotte heel sterk de oorlog die ze met zichzelf voert, waarvan ze denkt hem te kunnen winnen. Het is dan ook extra jammer dat ze er juist tijdens dít liedje voor kiest om zichzelf te begeleiden op gitaar, waarbij het nog prille spel erg afleidt. Tijdens de andere liedjes begeleiden ze hun sterke harmonieën op vleugel en keyboard, waar hun conservatoriumachtergrond duidelijk naar voren komt. De liedjes staan als een huis, zowel muzikaal als tekstueel -ookal schept Hun naam wellicht een andere verwachting-. In de slotscene komen de lijntjes uit de voorstelling mooi samen en wordt duidelijk wat het is dat het duo door de moeilijke tijd heeft geholpen: de harmonie tussen de twee en de passie om op het podium te willen staan.
De jonge meiden geven een mooi visitekaartje af. De tournee die nu volgt -en de vele podiumuren die daarbij komen kijken- zal het programma goed doen en het nog scherper maken. Het komt sowieso goed met Hun. En zo niet, dan toch; Alles is wel.
Wil jij Hun ook zien stralen op het podium? Ga dan naar Hun website: www.hunspeelt.nl
Gezien: 6 november 2019 Westlandtheater De Naald