Oké: de gouden scarabee is weg en daardoor is Dummie erg ziek geworden. Als de scarabee, een geluksmestkever uit het oude Egypte, niet snel wordt teruggevonden, overleeft Dummie het niet. Dummie is een Mummie en de vriend van Goos. Dummie woont namelijk sinds kort bij Goos en zijn vader Klaas. Als meester Krabbel de hiërogliefen niet weet te vertalen komt de oplossing misschien wel te laat. Dummie zal een soort van doodgaan, wat eigenlijk niet kan want hij is al 4000 jaar dood en doder dan dood kan niet, maar het zal zonder Dummie weer super saai worden in Polderdam en Goos zal zijn vriend kwijtraken. Dat alles mag niet gebeuren, vertelt Goos ons bij aanvang van de voorstelling. Maar… Wat? Huh. Wie? Hoe? Hooooo, STOP!!! Gelukkig heeft Goos zelf in de gaten dat hij wellicht beter even bij het begin van het verhaal kan beginnen.
Het is 17 oktober 2017 en de grote zaal van de Goudse Schouwburg zit vol voor de première van familiemusical Dummie de Mummie. Rick Engelkes Producties heeft het eerste boek over Dummie de Mummie van Tosca Menten bewerkt tot een grappige, stinkende en vrolijke theatervoorstelling. In die voorstelling speelt Goos Guts de hoofdrol, uiteraard samen met Dummie de Mummie. Goos is niet alleen onderdeel van het avontuur, maar ook de verteller van het hele verhaal. Dat brengt heel wat verantwoordelijkheid met zich mee voor de vier jonge talenten: Thijs Overpelt, Floris Puts, Ivo Timmers en de Goos van vandaag Mats van Heusden. Zij zullen namelijk afwisselend Goos spelen en het verhaal, dat zeer centraal staat in deze voorstelling, leven in moeten blazen. Hierbij staat Goos regelmatig helemaal alleen op het podium, waar je wel een staaltje lef en de skills voor nodig hebt om het publiek van je avontuur te overtuigen. Mats van Heusden slaagt daar vanmiddag in ieder geval in, want met behulp van de rest van de cast beleven we het spannende verhaal van Dummie de Mummie helemaal mee.
Beginnen bij het begin dus…
In een lange flashback krijgen we te zien wat er allemaal aan de hand. Het verhaal speelt zich af in Polderdam, een zeer saai dorp waar niets te beleven valt. Ook de voorstelling begint een beetje saai. In het nummer over hoe saai Polderdam is, horen we wel meteen de mooie stem van Mats van Heusden. Er wordt uitgebreid de tijd genomen om het lied uit te zingen. Ook voor alle volgende liedjes wordt goed de tijd genomen, waardoor de structuur in het verhaal goed afgebakend blijft. Er komt echter pas echt humor in de voorstelling als er drie mummies in een gebruik-je-fantasie-auto, door twee maffe chauffeurs crashen en er één mummie tot leven wordt gewekt door een blikseminslag. Zodra D. Mummie op het podium verschijnt begint het gekkenhuis. Lekker lachen om de gekke dingen die Dummie uithaalt en de klunzigheid waarmee hij sommige dingen doet. Hij moet na 4000 jaar natuurlijk nog van alles leren in de moderne wereld. Jules van Rijn daarentegen, heeft zijn rol al fantastisch in de smiezen. Hij is een vrolijke, levendige en lachwekkende mummie.
Het geheel wordt nog grappiger en vrolijker door de overdreven karakters van de overige castleden. Anna-Lies, de dochter van de burgemeester, wordt lekker dik aangezet door Roos van Erkel. Schoolhoofd Freak (Bente van den Brand) heeft een typerend accent gekregen en meester Krabbel (Wolter Weulink) is een echte fanatiekeling in alles willen leren en uitleggen. En vader Klaas, ja … Hij (Finn Poncin) heeft gewoon pech dat Dummie de letter ‘L’ nog niet kan uitspreken. Kaas zorgt er trouwens met zijn schelden-met-gekke-woorden-mag-wel beleid voor dat de poepie, kakkie, scheetje fase van de kinderen in de zaal optimaal geactiveerd is. Zo is het niet alleen Dummie die een luchtverfrisser nodig heeft, maar zit er ook een luchtje aan de woorden die Klaas en Goos rondstrooien. En al die stinkende woorden zijn en blijven gewoon heel erg grappig en lachwekkend.
Tot slot zit er in de voorstelling ook een extreem korte cursus Egypte voor Dummies. Daar heb ik in ieder geval van opgestoken dat mummies van heel lang geleden zijn. Leuk facet in de voorstelling vind ik dan ook dat wat oudere theatervormen terugkomen in deze voorstelling, zoals tableau vivants en hiërogliefen die tot leven komen door schaduwspel. Dit levert naast best wel spannende scènes, interacties met het publiek en droge humor dynamiek op gedurende het 75 minuten durende mummietafereel. De theaterlist van voorgebonden korte beentjes van schoolhoofd mevrouw Freak zorgen ook voor de nodige verbazing en een verwarrende indruk. Het meisje naast mij gaat er zelfs even voor op haar knieën zitten om deze visuele misleiding te kunnen begrijpen.
Kortom: Dummie de Mummie is een grappige musical, waarbij uitgebreid de tijd genomen wordt om het verhaal en de liedjes duidelijk over te brengen. Het poepie, kakkie, scheetje niveau ligt behoorlijk hoog en daar wordt, met een stinkende mummie in de buurt, natuurlijk erg om gelachen. Verschillende theaterfacetten in de voorstelling geven dynamiek aan het vrolijke avontuur van Dummie de Mummie en Goos. En voor de vertolking van die laatste rol, neem ik mijn petje zeker af.
Dummie de Mummie speelt tot en met april 2018 in verschillende theaters in Nederland. Kijk voor meer informatie en de speellijst op http://dummiedemummiemusical.nl/ of www.rep.nu .
Bekijk hier hoe de premièrefoto's tot stand komen