Het zaallicht dooft en dan klinkt de speech van Job Cohen. Het zijn de woorden die hij uitsprak tijdens de uitvaart van Andre Hazes in de Amsterdams ArenA. Het is inmiddels alweer achttien jaar geleden dat deze Amsterdamse rasartiest aan een hartaanval overleed.
Hazes zou vorig jaar 70 jaar oud zijn geworden, goed moment om het verhaal van deze legendarische artiest weer te vertellen.
“Hij gelooft in mij” begint dus bij de uitvaart van Hazes in de Amsterdam ArenA, een zeer imposante gebeurtenis. Een gebeurtenis die velen zich nog goed kunnen herinneren. Ik denk ook, dat na dit moment, er veel mensen pas echt zijn gaan houden van de muziek van André Hazes. Dit geldt zeker voor mij.
Deze musical is tien jaar geleden door Joop van den Ende producties al op de planken gebracht en behaalde zeer veel lovende kritieken.
Stage Entertainment brengt nu dezelfde productie opnieuw naar het Nederlandse publiek toe en ik ben blij dat ze dit gedaan hebben.
Zodra het doek open is gegaan zien we het profiel van Hazes (Martijn Fischer) met een blikje bier in zijn hand. Het versterkte geluid van het openen van dit blikje gaat door merg en been. Dit eenvoudige geluid staat symbool voor de ondergang van de zanger. Hiermee is meteen de setting gemaakt voor deze voorstelling. Geen uitbundige meezing scènes maar een mooi dramatisch verhaal.
Martijn Fischer speelt, ook nu weer, de rol van André Hazes. Ik zie alleen de acteur Fischer niet, want hij is André Hazes. Zijn houding, zijn mimiek en vooral zijn stem en intonatie laten mij geloven dat Hazes voor mij staat op dit toneel. Roosmarijn Luyten speelt Rachel Hazes en ook hier is een perfecte Rachel gecast. Ik zal niet zeggen twee druppels water maar de uiterlijke gelijkenissen zijn er degelijk. Het spel van Luyten is zo overtuigend. De momenten van wanhoop, als Rachel niet meer doordringt tot haar man en ziet hoe hij ten onder gaat aan drank en stress, zijn zeer aangrijpend gespeeld.
Annick Boer en Rutger de Bekker spelen de ouders van Rachel en zijn het emotionele rustpunt in het verder toch wel indringende verhaal. Hun bijdrage is meer tragisch komedisch.. De onvoorwaardelijke adoratie voor André Hazes van Jan van Galen wordt mooi gecompenseerd door de Rotterdamse nuchterheid van Friedel van Galen.
Een zeer belangrijk persoon in het leven van André Hazes is zijn manager Tim Griek ( Mark Kraan ) geweest. Het plotselinge overlijden van Griek is ook een belangrijk omkeerpunt in de carrière en vooral de gezondheid van Hazes geweest.
De scène dat Griek, na zijn dood, in gesprek gaat met Hazes is voor mij wel één van de mooiste en ontroerendste scènes uit de hele voorstelling. Zo mooi en intens gespeeld.
Siiri van Zandvoort speelt in deze première voorstelling de jonge Rachel van Galen. Wat een talent is zij. In spel en zang kan ze goed meekomen met haar meer ervaren tegenspelers.
Ik ben onder de indruk van het script van Frank Ketelaar en Kees Prins. Natuurlijk is 2,5 uur niet voldoende om het hele levensverhaal van Hazes te vertellen. Als korte samenvatting zijn de twee heren daar wel perfect in geslaagd. Regisseur Ruut Weissman heeft alle elementen van de voorstelling tot een prachtig geheel geboetseerd.
Uiteraard spelen de liedjes van Hazes een grote rol in de voorstelling. De arrangementen van Jeroen Sleyfer en JB Meijers laten de teksten en composities van deze liedjes op weergaloze wijze samensmelten met het verhaal. Voor mij hebben de liedjes nu een geheel nieuwe betekenis gekregen. Juist door de keuze van een scène in combinatie met het juiste liedje is er geen moment dat je de behoefte krijgt om mee te zingen of zelfs te neuriën. Ik moet eerlijk zeggen dat bij ’n Vriend dat niet echt lukt om in de gedachten enkele woorden hard mee te schreeuwen.
Dat er in deze voorstelling de muziek live wordt gespeeld, brengt het geheel weer een niveau hoger. Gelukkig wordt er steeds vaker weer gekozen voor echt musici die voor de muzikale begeleiding zorgen.
Laten we vooral niet vergeten dat het toneelbeeld er ook prachtig uitziet. Aan ieder detail is zoveel zorg en aandacht geschonken. Wat hier de meeste indruk op mij gemaakt heeft is het decor- en projectieontwerp van Carla Janssen Höfelt. Alleen voor haar ontwerp zou ik de voorstelling nog een keer willen zien en dan van een iets grotere afstand van het toneel. In dit decor komen techniek en creativiteit op bijzonder wijze bij elkaar, zonder dat ik het gevoel krijgt dat het te weinig of teveel is.
Stage Entertainment heeft een juiste keuze gemaakt om deze musical weer op de planken te brengen. Een mooi eerbetoon aan de zanger die voor miljoenen mensen een held was. Een voorstelling die integer en oprecht eer doet aan André Hazes.
Gezien Theater Orpheus in Apeldoorn op 27-2-2022