Al zou een voorstelling van Rayen Panday twee en een half uur duren, dan zou het nog steeds te kort zijn.
Eindelijk, op 6 mei is de nieuwe voorstelling “Focus” van Rayen Panday in theater Diligentia in première gegaan. De zaal zit, op een paar losse plekken na, helemaal vol. Als Panday dan iets na kwart over acht het podium opstapt, zit ik in een komische achtbaan die pas weer om kwart voor tien stopt, helaas.
Het thema van de voorstelling “Focus” is aandacht zoeken en aandacht krijgen. In de meest ruime zin. In de introductie op de website wordt het thema mooi omschreven:
“De aandacht die we zoeken is misschien niet helemaal de juiste en de aandacht die we krijgen al helemaal niet. Als we allemaal gelijk zijn, hoe bijzonder zijn we dan nog? Waarom verliezen we ons zo in bijzaken dat we de hoofdzaak vergeten? En hebben Pamela Anderson, Jezus Christus en Rayens Turkse kapper iets met elkaar gemeen? Rayen zal een poging doen deze en andere grote levensvragen te beantwoorden. Hij zal daarin niet slagen. Maar dat hoeft ook niet. Hij zal wel redeneren op het scherpst van de snede en zichzelf en zijn publiek daarbij niet ontzien. Wat Rayen van zichzelf verlangt, vraagt hij vanavond ook van u: “
Panday vraagt ook echt wel wat van zijn publiek. Zijn stroom aan woorden is ongekend lang en de daarbij behorende grappen ongekend veel. Iedere zin is een grap of een aankomende grap of de uitkomst van een grap. Telkens vraag ik mij af, “waar gaat dit verhaal naar toe? “, om weer verrast te worden met een onverwacht einde. Nooit een echt einde want het volgende verhaal is alweer ingezet. Tijd om even het één en ander te laten bezinken, komt na de voorstelling wel weer.
De kwinkslagen tijdens de interactie met het publiek zijn soms zo subtiel en een aantal keer heel verrassend. Misschien zelfs wel een moment van verrassing voor de cabaretier zelf. Panday is enorm sterk in het meenemen van deze interacties in zijn verhaal. Het versterkt de kracht en geloofwaardigheid van hetgeen er zich op het toneel afspeelt. Bij ieder verhaal weet Panday mijn visuele fantasie zo te stimuleren dat ik hetgeen verteld wordt echt voor mij zie gebeuren. Panday weet dit en maakt hier bewust ook een paar keer gebruik van.
Ondanks de hoge dosis van humor zitten er in “Focus” een aantal mooie duidelijke levenslessen. Tegenwoordig willen mensen niet iets worden maar iets zijn, bij een grap gaat het om de grap, niet om het onderwerp en het geloof veroorzaakt geen problemen maar de gelovigen. Uiteraard worden deze beweringen op weergaloze wijze van humoristische voorbeelden voorzien. Het pianonummer, met een catchy melodie, waardoor iedereen gaat mee klappen, is een sketch die mij echt wel aan het denken heeft gezet.
In “Focus” zoekt Panday opnieuw zijn grenzen op. Humor en bewustwording zijn op perfecte wijze samengesmolten tot een fantastische voorstelling, die wat mij betreft nog uren door had mogen gaan. Aan het eindapplaus is duidelijk te merken dat ik niet de enige ben die hier zo over denkt.
Klik hier voor de speellijst
Gezien 6 mei 2022 in theater Diligentia in Den Haag