Door Andy Doornhein – foto’s Jaap Reedijk
Hij toert al maanden met "Chaos" door het land, de tweede voorstelling van de in Leiden geboren cabaretier Davey Turnhout.
Als de naam van je voorstelling "Chaos" is, dan is de decorkeuze van Turnhout daar het tegenovergestelde van. In perfecte symmetrie staan er zes banners met muzieknoten en een poef op het toneel.
Vanavond is de zaal weer vol – vooral met een jonger theaterpubliek. Cabaret en stand-up zijn echt booming op het moment. Zodra Turnhout opkomt, gaat de zaal meteen flink los.
De introductie van de voorstelling is lekker overzichtelijk:
"Chaos is een eerlijke, rauwe, maar ook hilarische comedyshow over volwassen worden, een gezin starten met jonge kinderen, terwijl je nog worstelt met de schaduwen uit je eigen kindertijd. Voor mezelf. En voor iedereen die vastzit in de stilte van de schaamte."
Zodra Turnhout begint te vertellen, hang ik meteen aan zijn lippen. Zijn manier van praten vraagt daar ook om, want het tempo ligt hoog. De grappen in de beginfase van de voorstelling zijn al meteen stevig. De reactie in de zaal is in deze fase nog wat terughoudend. Eén dame vlak naast mij vormt hierop een opvallende uitzondering: zij ligt compleet dubbel bij elke punt die Turnhout maakt en produceert daarbij een geluid waar een startende Boeing 747 bij verbleekt. Turnhout moet hier zelf ook een paar keer om lachen, maar het leidt soms wel behoorlijk af.
Turnhout is uitermate persoonlijk in zijn verhaal. Zijn ADD-probleem wordt met de nodige zwarte humor uitgelegd. Het terugkeren in de tijd, omdat er extra uitleg nodig is, gebeurt op een mooie symbolische manier: door achter een banner te verdwijnen en met een andere lichtinstelling zijn we – voilà – terug in de tijd. Een creatieve, visuele vondst. Naarmate de voorstelling vordert, wordt het verhaal steeds persoonlijker en de grappen steeds harder. Turnhout houdt geen rekening met tere zieltjes – en dat siert hem.
Toch voelt de opbouw van het verhaal wat vreemd aan. Ik merk dat de verhalen mij steeds meer beginnen te raken. Gelukkig wordt dat telkens weer afgeblust met een rake, keiharde grap. Maar dan komt er een extreem persoonlijk moment: Turnhout vertelt dat hij op zijn zesde seksueel misbruikt is door de oppas. In zijn uitleg is hij vrij expliciet. Dit zeer openhartige deel wordt afgeblust met precies de juiste dosis humor – net genoeg om het enigzins luchtig te houden, maar ook om de ernst van het onderwerp te laten doordringen. Ik ben diep onder de indruk. Het raakt me emotioneel. Wat een krachtig en dapper statement van Turnhout. Seksueel misbruik van kinderen is een enorm probleem, en dankzij dit verhaal ontstaat er opnieuw besef: zó veel kinderen lijden hieronder.
Wanneer Turnhout aan het eind van de voorstelling een stukje tekst uit I’m Still Standing van Elton John uitspreekt, is het doodstil in de zaal. Ik heb nog nooit zo’n mooi, intens en emotioneel einde meegemaakt bij een cabaretvoorstelling.
Met Chaos laat Davey Turnhout zien dat met humor élk onderwerp bespreekbaar gemaakt kan worden.
Don't you know, I'm still standin' better than I ever did?Lookin' like a true survivor, feelin' like a little kid
And I'm still standin' after all this time
Pickin' up the pieces of my life without you on my mind
I'm still standin
I'm still standin
Gezien op 12 April 2025 in Cpunt Hoofddorp
Bezoek ook de website van “Wij zijn M”. De stichting die is opgericht door Mandy Sleijpen. Mandy is op jonge leeftijd door haar opa misbruikt en met haar stichting wilt zij het taboe rondom seksueel misbruik doorbreken.