Door Andy Doornhein - foto's Salih Kilic
Als ik de Blauwe zaal van de Stadschouwburg in Utrecht binnenloop dan omarmt mij een enorme warmte. De thermostaat heeft standje hoog gekregen, maar ik weet nu nog niet dat ik het nog warmer ga krijgen.
Ik kijk voor een voorstelling altijd even of het uitverkocht is. Vanavond is dat het geval, hoewel ik natuurlijk wel weet dat er ook aardig wat genodigden bij een première in de zaal zitten. Als dan een groot deel van de rij waar ik zit leeg blijft, slaat toch de angst om het hart, waar zijn deze mensen, er is toch niets met ze gebeurt? Voor die mensen heel vervelend natuurlijk, maar het is, onbedoeld, wel een goede opzet voor het thema van de voorstelling “Dream on”, Angst.
De Gestampte Meisjes zijn Thenera van der Pluijm en Esmée van Liere. Ze maken al theater sinds 2015 toen ook nog met Ymke van Hoof. In 2020 na de voorstelling Lext Nevel is er afscheid genomen van Ymke van Hoof en zijn Thenera en Esmée door gegaan. Een heel goede beslissing, zal vanavond gaan blijken.
De opening van de voorstelling zet mij even op een verkeerd been. Ik moet eerlijk vertellen dat ik de eerdere voorstellingen van deze twee cabaretiers niet heb gezien. Ik hoor twee stemmen, in het duister, een leeftijd zeggen en dan vertellen waar ze bang voor is. Een behoorlijk intense en serieuze opening. Maar dan ineens gaat het los om de komende minuten niet meer te stoppen. Een explosie van energie knalt de zaal in.
Het is niet makkelijk van een onderwerp als angst en fobieën iets leuks te maken. De Gestampte Meisjes zijn daar buitengewoon goed in geslaagd. Het aantal verschillende vormen van bang zijn die voor bijkomen zijn echt niet meer te tellen. De snelheid waarin Thenera en Esmée overschakelen van de éne situatie naar de ander ligt bijna op olympisch niveau.
Hoewel de onderwerpen telkens compleet van elkaar verschillen, zijn de overgangen zo organisch dat ik soms niet eens doorheb dat we alweer ergens anders zijn beland. De technische beeldondersteuning in licht (Nick Bek), en decor (Kim van der Zijde) is ook van een hoog niveau. Het decor bestaat louter en alleen uit wat lagen witte doeken die met knijpers zijn opgehangen en een stapel kussens. Maar wat kan je met creatieve kleine zaken enorme effecten bereiken, echt mijn complimenten. Gat in het doek en je hebt een schermpje van een mobieltje, twee kussen samenvoegen en ja hoor daar is een elektrische gitaar. Zaklantaren aan en ik krijg gewelddadige schaduwbeeld scènes uit een horror episode. Briljant bedacht en waanzinnig goed uitgevoerd.
De humor in deze voorstelling wordt naar een hoog niveau gebracht door de soms bijna niet zichtbare mimiek van de dames. Een opgetrokken wenkbrauw laat een geplaatste grap zo veel beter binnen komen en Esmée en Thenera zijn hier meesterlijk in.
De hele voorstelling zit vol met nieuwe verrassende wendingen zonder ver van de basis van het thema angst af te gaan. De serieuzere momenten zijn prachtig klein en intiem. Het gesprek tussen de bruine knuffelbeer en Thenera is zo mooi en ontroerend dat de constant lachende man in de zaal mij even begint te irriteren. De paar dans nummers die in de voorstelling zitten zorgen voor een aangename verrassing. Van strak uitgevoerde walking death choreografieën tot een intieme pas de deux.
Muzikaal kan ik alleen maar zeggen dat ik straks Spotify helemaal leeg ga trekken want de liedjes ( muziek Thomas Eduard Luuring) zijn hilarisch en absurd en die wil ik nog een keer beluisteren.
Dream On is een hilarische cabaret voorstelling met veel onverwachte creatieve wendingen die veel te snel voorbij gegaan is.
Gezien op 16-2-2024 Stadsschouwburg in Utrecht
