Vanavond ga ik met een dubbel gevoel de voorstelling “Drift” van Christian van Eijkelenburg in het intieme theater Het Oude Raadhuis in Hoofddorp bekijken. Waarom een dubbel gevoel? Van Eijkelenburg staat aan het begin van zijn solo carrière en dit theater staat op het punt om te moeten sluiten. De directie van het Cultuurgebouw, waar Het Oude Raadhuis onder valt, heeft de huur voor het gebouw moeten opzeggen omdat de gemeente Hoofddorp de huursubsidie heeft ingetrokken. Veel opkomende artiesten hebben in dit gebouw een podium gekregen. Hopelijk zal het Cultuurgebouw die functie gaan overnemen.
Eén van die jonge opkomende artiesten is vanavond Christian van Eijkelenburg. Van Eijkelenburg studeerde in 2013 af aan de Frank Sanders Akademie. In datzelfde jaar is ook de Jos Brink Genesius Penning aan hem uitgereikt. Van 2015 tot en met 2021 was van Eijkelenburg samen met de talentvolle Sanne Franssen te zien als cabaretduo De Fransse Eijkel. Vanavond mag ik gaan kijken naar zijn eerste solo voorstelling “Drift”.
In de introductie van deze voorstelling staat: “Drift is een verfrissend, absurdistisch, cabaretspektakel over het (niet) toegeven aan je eigen menselijke driften. Welke driften, gedragingen en verlangens hebben we geaccepteerd en welke worden we geacht te onderdrukken?” Kijk daar hebben we wat aan, als ik ergens nieuwsgierig van word is het zo’n soort introductie. Veel mooie woorden die mij niks zeggen maar fantastisch klinken en mijn nieuwsgierigheid opwekken.
Het podium is lekker overzichtelijk een projectiescherm, een zitblok en een microfoonstandaard. Verder niks. Maar deze ogenschijnlijke simpelheid is van korte duur. Als van Eijkelenburg aan zijn voorstelling begint wordt hij als het ware even gescand en moet hij ter introductie van zichzelf enkele vragen beantwoorden die door het systeem allemaal met fout worden bevestigd. De functie van het projectiescherm wordt hierdoor meteen duidelijk door. Echter, dat dit scherm eigenlijk een hoofdrol speelt kan ik op dat moment nog niet bevroeden.
De projecties dragen deze moderne cabaret voorstelling volkomen en is als vorm uniek, vernieuwend en gedurfd te noemen. Van Eijkelenburg legt de lat met deze vorm ontzettend hoog voor zichzelf. Is normaal gesproken de timing al heel belangrijk bij het maken van goedgeplaatste grappen, komt er nu een moeilijkheidsfactor bij en dat is de timing van de cabaretier met de getoonde beelden. Als die beiden perfect worden uitgevoerd ontstaat er een theaterervaring die ongekend bijzonder is. Van Eijkelenburg beheerst die timing volkomen.
Iedere grap komt aan en door de visuele ondersteuning krijgt de grap ook meerdere extra lagen. Als ik de Rotterdammer zie die een pan bami uit het raam flikkert in het nummer “De boze Rotterdammert” kan ik mijn enthousiasme even niet meer onderdrukken. Briljant nummer en briljante animaties.
Van Eijkelenburg is naast het schrijven van alle teksten ook de verantwoordelijke ontwerper van de animaties die gedurende de hele voorstelling te zien zijn. Deze soms absurdistische beelden doen mij regelmatig denken aan Monty Python's Flying Circus. De beelden die gevormd worden zijn van hoog niveau en passen naadloos in de voorstelling. Dat de choreografieën door de talentvolle Chiara Re zijn gemaakt past volledig in de kwaliteit van de voorstelling.
Christian van Eijkelenburg slaat met “Drift” de weg in naar een nieuwe vorm van cabaret maken. Modern, hip, absurdistisch en werkelijk ontzettend grappig.
Gezien op 22 februari 2023 in theater Het Oude raadhuis in Hoofddorp
