Als je ongefilterd je voorstelling maakt, kan je spontaan uit de rails lopen. Ik zal dat even uitleggen. Recensie – Fabian Franciscus Loskomen
Door Andy Doornhein – foto’s Giulliano Nobel
Het gaat goed met het Nederlandse cabaret; de kwaliteit gaat omhoog en het aantal talenten stijgt. Vanavond zit ik bij Fabian Franciscus in theater de Veste in Delft in een nagenoeg uitverkochte zaal. Echt een hele goede ontwikkeling. Nu nog wat meer jongeren naar het theater en het plaatje is compleet.
Dit even terzijde.
Strepsil
Bij opkomst is Franciscus nagenoeg onverstaanbaar bezig. Dit ligt niet aan de techniek of aan een plotseling opgekomen spraakstoornis, maar aan een Strepsil. De cabaretier voelt zich niet 100% en heeft een, door het theater verstrekte, Strepsilpastille in zijn mond. Een opkomst die ik niet snel zal vergeten, want het zet meteen de toon van de voorstelling op scherp. Franciscus doet en zegt wat er in zijn hoofd opkomt.
De aankondiging van zijn alweer vierde voorstelling dekt volledig de lading: "Loskomen". Dat moest hij. Van zijn psycholoog. Los van zijn dagelijkse stramien. Fabian Franciscus zat namelijk nogal vast. Vast aan angst, vast aan vrees. Hij verloor vaak meer tijd aan stoornissen die het leven verstoorden dan aan het leven zelf. Loskomen hielp. Toen. En ook nu wil hij dat weer. Maar dan los van verwachtingen. Van de dagelijkse dingen. Vrijheid, dat gunt hij zichzelf. En dat gunt hij zijn publiek. Dat hem zou kunnen kennen van drie eerdere shows, van Netflix, van Spijkers met Koppen of van De Slimste Mens. Maar misschien ken je hem ook wel niet. Geeft niks. Dat is ook een soort van loskomen. Helemaal goed. Vanaf daar wil Fabian je graag verder helpen. Als je ervoor openstaat. Dus los of niet. Kom!
Ongeremd
De speelstijl van Franciscus is aan de ene kant heel ontwapenend en aan de andere kant gaat hij erin als een ongeleid projectiel. Die ongeremde manier van spelen zorgt ervoor dat de humor je soms als een mokerslag recht in je gezicht dendert. Hij ontziet zichzelf niet, maar ook het publiek niet. Leeftijd, gender, niets is veilig voor hem, want wat er in zijn hoofd opkomt, rolt er moeiteloos via zijn mond weer uit. Dat hij daar soms zelf al veel meer plezier aan beleeft dan het publiek, maakt hem totaal niets uit. Aan zijn gezicht zie je de grap al aankomen en door die innerlijke verwerking van Franciscus valt deze grap ook 99 van de 100 keer precies op het juiste moment.
Het verloop van de voorstelling zit vol verrassingen, daar Franciscus continu andere wegen inslaat door zijn manier van omgaan met het publiek. Tere zieltjes kunnen beter uit het schietbaan van deze man blijven. Eénmaal gevangen laat hij niet snel meer los.
Regelmatig gaat hij op in het samenspel met het publiek, dat hij vergeet waar hij eigenlijk gebleven was met zijn verhaal. Als hij met behulp van het publiek, dat ook regelmatig even het spoor bijster is, er niet uitkomt, is daar gelukkig nog zijn technicus om hem weer op het juiste spoor te brengen.
Woedend
Een grap over een Duitse vrouw die zich een vliegtuig voelt (ik heb het opgezocht en het verhaal zit iets anders in elkaar) doet een vrouw in het publiek in woede uitbarsten. Met luidkeels beklag verlaat deze vrouw de zaal, waarna met een luid applaus het publiek zich massaal achter de cabaretier schaart. Het had zomaar een echt onderdeel van de voorstelling kunnen zijn geweest. Franciscus kijkt ernaar, verbaast zich gedurende enkele seconden en gaat op volle kracht verder.
Het einde van de voorstelling heeft een onverwachte wending. Zijn woorden raken mij en brengen meteen de voorstelling in een compleet andere balans. “Loskomen” is verrassend, anders, ongeremd en intens. Een voorstelling die staat als een huis.
In zijn voorstelling heeft FAbian Franciscus het over dat de NPO en een groot deel van de politiek helaas mensen met autisme (ASS) en andere psychische aandoeningen nog steeds wegzetten als mensen die niets kunnen, wellicht één gek talent hebben maar toch vooral best 'debiel' zijn of in ieder geval zeer laag functioneren. Dit 'Rain Man'-beeld moet weg! Teken hier zijn petitie die inmiddels al meer dan 5550x is ondertekend: petitie.nl.
Klik hiier voor de speellijst
Gezien op 6 februari 2025 in theater de Veste Delft