Door Noa de Keijser - foto's Jaap Reedijk
Farida Laan stond op donderdag 16 januari met haar debuutvoorstelling Zakkenwassers in een vol Kleine Komedie in Amsterdam. Nadat ze in 2021 in de finale van het Amsterdams Kleinkunst Festival met de aanmoedigingsprijs naar huis ging, was het even wachten op haar debuut. Na verschillende try-outs op kleine podia - ik had Laan al eerder gezien op zo’n ‘klein podium’ - was het moment daar. Farida Laan, voorheen enkel werkzaam als beeldend kunstenaar, was nu een échte cabaretier met een eerste programma. En dat was smullen.
Mijn eerste kennismaking met Farida Laan was in de Nieuwe Anita, bij het Amsterdamse try-out podium van het collectief Geregeld Ontregeld genaamd Keldercabaret. Laan was de afsluiter. Al eerder op de avond viel op dat er een wat oudere groep dames onderdeel was van het publiek. Zij vielen op, aangezien Keldercabaret vooral het wat jongere publiek trekt (waaronder ikzelf). Door publieksinteractie eerder op de avond met de andere aanwezige cabaretiers werd duidelijk dat zij er waren voor een persoon in het bijzonder: Farida Laan. Dit schiep natuurlijk al de nodige verwachting en Laan maakte die vervolgens volledig waar. Van begin tot eind heb ik me dertig minuten lang verwonderd over de absurde wereld die Laan op het podium wist te schetsen. Denk: een rits tuinkabouters met een mandje, een bunker vol met overbodige werktypes en een hele hoop vreemde bewegingen en geluiden, maar dan met een twist die alles nog excentrieker maakt.
Wat een eigenzinnigheid en wat een humor. Onder andere deze kwaliteiten (en een perfect verjaardagscadeau) dreven mij ertoe om haar première bij te wonen in de Kleine Komedie. En weer wist ze me te verbazen. Laan rolt op hoge snelheid de ene na de andere observatie eruit en stopt eigenlijk alleen met talig verbluffen door te bewegen op muziek. Soms is het een soort dansen, maar toch niet helemaal. Ook de hoeveelheid geluiden die Laan produceert verrijken het programma. Inhoudelijk sluit het aan bij wat ik al eerder had gezien in de Nieuwe Anita, met natuurlijk een hoop nieuwe dwaze situaties. Zo is er een alcoholistisch konijn met een eigen miniatuur spoorwegbaan die mij al bij het terugdenken aan dit stukje weer aan het lachen maakt. Want dat is Laans Zakkenwassers ook echt: een avond schateren van het lachen.
Na anderhalf uur absurdisme volgde een daverend applaus en bleef het publiek wat verdwaasd achter. Want de vraag die bij mij prikt na Laans Zakkenwassers: wie is de markante persoonlijkheid achter al deze bizarre observaties en bewegingen? Want alhoewel absurdistisch cabaret niet alomtegenwoordig is binnen het huidige cabaret aanbod, heeft het publiek wel een max als het gaat om de verhouding idiotie en persoonlijkheid. Zeker als je zoals ik al bent blootgesteld aan het absurde universum van Laan. Nou ja, misschien iets voor het volgende programma. Farida Laan zet met Zakkenwassers bizar talig cabaret neer en is zo een unicum in het huidige cabaretlandschap.
Kijk hier voor meer informatie en kaarten.
Gezien op 16 januari 2025 Kleine Komedie Amsterdam