Door Andy Doornhein - foto’s Nathan Dobbelaere
Ze zijn nog net geen dertig, Lander Severins en Myrthe van Velden, ex geliefden die weer vele avonden samen op de planken staan met hun nieuwe voorstelling KROOST. KROOST is het derde avondvullende programma van dit Vlaams-Nederlands cabaret duo.
De twee eerdere voorstellingen LIJMEN en BROEDEN zijn door het publiek en de pers positief ontvangen.
Even de introductie van KROOST zoals deze te lezen is op de website van dit duo:
Vies, troebel, drabbig water.
Het zit in hun oren, mond en krullen. En laat zij nou nét aan hevige smetvrees lijden. Bij hem staat het water tot aan zijn lippen: net nu hij zelf iets aan het opbouwen is, wordt er in zijn familie van alles afgebroken.
Hoeveel familieweekends moet je op een jaar bezoeken om een goede dochter te zijn? Waarom wordt Lander altijd verliefd op zeer intense vrouwen? Kan hij daar zijn vader op de een of andere manier de schuld van geven? Moet je jezelf wel willen reproduceren? En is Myrthe erfelijk belast of door eigen toedoen zo’n obsessieve dwangneuroot?
Als ex-geliefden slopen Lander en Myrthe moeiteloos de façade van elkaars gezin. Zoals u van hen gewend bent, laat Grof Geschud ook in Kroost geen spaander van zichzelf en elkaar heel. Kom dus zeker kijken voor er niets meer van hen over is.
Dat deze introductie de voorstelling voor geen meter dekt mag ik gedurende de avond gaan ervaren. De aanvang van de voorstelling was meteen ook een bevrijding van het irritante muziekje in de Kleine Komedie voor de voorstelling. Ik denk om geen auteursrechten te hoeven betalen word ik getrakteerd op een potporie van muziekfragmenten van enkele seconden. Dan liever geen muziek, want dit heeft geen enkele sfeer verhogend effect.
Bij de eerste aanblik van Severins en van Velden was ik het bovenstaande direct vergeten. De openingsscene belooft heel veel. Ik voel een tekstuele verliefdheid opkomen. De harmonie die er is tussen de stemmen van de twee artiesten zorgt voor een directe aandacht. De eerste grappen rollen de zaal in en die blijven rollen. Een briljante openingsscene die meteen de toon van de komende voorstelling duidelijk maakt. Ik zie al wat mensen op de eerste rij angstig om zich heen kijken want die kunnen vanavond wel eens een onderdeel gaan worden van het verhaal.
De chemie tussen Severins en van Velden is bijzonder en daar weten ze goed gebruik van te maken. In tekst, spel en zang zijn ze zeer aan elkaar gewaagd en brengen ze elkaar telkens tot een hoger niveau. Zelfs een moment dat het lijkt dat van Velden haar tekst kwijt is wordt op zo’n komische manier door Severins opgepakt dat het net zo goed een onderdeel van de voorstelling zou kunnen zijn. Dat Severins ook nog wel eens van het script op welke manier dan ook kan afwijken, zorgt er voor dat er tussen deze twee artiesten een zeer komische spanning lijkt te hangen.
Vocaal en muzikaal zijn ze ook aan elkaar gewaagd. Hun stemmen passen ontzettend goed bij elkaar. Kijk ik , normaal gesproken, vaak uit naar een muzikaal intermezzo om even wat tot rust te komen is het vanavond gewoon een streling voor mijn oren en gaat bij heel veel liedjes de lach gewoon door.
De grappen in deze voorstelling zijn perfect gedoseerd. Een permanente stroom van vrolijkheid verrijkt mijn hersenpan. Laat ik zeggen dat het, door mij gevormde beeld, van Die Mutti na een nachtje slapen niet uit mijn geheugen gewist is. Iedere scène ieder karakter zal een blijvend beeld achter laten in mijn geheugen en ik moet er nu weer om lachen.
Sommige grappen zijn zeer direct en andere zo subtiel dat het even duurt voordat die doordringt. Een blad voor de mond nemen doen ze niet zonder dat het onbeschoft grof gaat worden. Zelfs hoe hun ouders en familieleden worden betrokken in dit verhaal is soms keihard maar meteen krijg je ook sympathie voor die karakters. Juist omdat ze tegen elkaar en voor zichzelf ook niet mild zijn.
Dat deze twee mensen in 2014 elkaar op de Koningstheateracademie in Den Bosch hebben ontmoet en sindsdien bij elkaar zijn gebleven, ondanks de amoureuze breuk, is een geschenk voor de cabaret wereld in België en Nederland.
De laatste zin van de introductie tekst op de website klopt trouwens wel. Ze laten geen spaander heel van zichzelf en van sommige in het publiek.
Klik hier voor de speellijst
Gezien op 16-1-2024 in de Kleine Komedie in Amsterdam
