Door Andy Doornhein - foto's Jaap Reedijk
Vanavond gaat in de nieuwe kleine theaterzaal van C. in Hoofddorp de voorstelling “Wat mij betreft” van Lonneke Dort in première. Ik schreef bij mijn recensie over haar voorstelling “Allemaal of niemand” dat het decor er behoorlijk minimalistisch uitzag, in deze voorstelling wordt dat overtroffen. Op een elektrische en een akoestische gitaar na staat er werkelijk verder niets op het podium. Alle aandacht gaat naar Dort en die weet daar heel goed mee om te gaan.
In een tachtig minuten durende voorstelling neemt Dort mij mee in haar huidige leven. Een leven wat verre van saai is. Een leven zo saai als de kleur beige gaat ze duidelijk uit de weg. 
De voorstelling “Wat mij betreft” is een perfecte combinatie van muziek en gesproken tekst. Dort’s vertellingen zijn rustig en de opbouw van de grappen zijn subtiel en klein en regelmatig zeer hard. Soms tovert de clou een aangename glimlach op mijn gezicht om even later in een heerlijke uitbundige schaterlach te schieten.
Haar rustige manier van vertellen zorgt ervoor dat ze de volle aandacht van het publiek naar zich toe trekt. Dat geldt ook voor haar liedjes, die prachtig van compositie en teksten zijn. Haar stem is absoluut zeer aangenaam om naar te luisteren. Hoewel ik bij wat hardere uithalen haar stem even iets minder aangenaam heb ervaren. Een liedje wat zij, al zittend in een hoekje op het podium, vertolkt geeft mij nu nog steeds een gevoel van ontroering. Zo mooi vertolkt, met een prachtig intiem onderwerp. De arrangementen van Peter van Oudheusden zijn een genot voor mijn oren.
In haar vertellingen over haar avonturen in de wildernis, dacht ik echt, dit is een verhaal uit haar fantasie. Niets is minder waar. Lonneke Dort is daadwerkelijk de wildernis in getrokken en heeft daar alles waar ze in haar voorstelling vol humor over praat daadwerkelijk ervaren. Ook het eten van elandpoep. Deze expeditie is de inspiratiebron geworden voor deze voorstelling. Verhalen die in eerste instantie lijken te zijn ontsproten aan een rijke fantasie blijken op pure waarheid te berusten. Hierdoor wint de voorstelling aan originaliteit.
De interactie met het publiek wil vanavond niet helemaal lukken, maar Dort maakt hier meteen gebruik van. Scherp en snel geeft ze direct een andere wending aan de situatie. Zo behoudt ze constant de controle over haar performance. Deze gave heeft grote indruk op mij gemaakt. Zelfs aan het feit dat de zaal niet volledig uitverkocht is, geeft ze een positieve draai.
Ik heb al bij andere voorstellingen mijn bedenkingen gehad over de inzet van de rookmachine. Niet iedere zaal is hier geschikt voor en dan heeft het gebruik van rook geen enkele toegevoegde waarde. Durf dat ding dan ook eens gewoon niet te gebruiken. Verder complimenten aan Bas Molenveld voor het subtiele lichtplan en de techniek.
Wat mij betreft” is een voorstelling die absoluut een volle zaal verdient. Origineel, humorvol en met ijzersterke teksten in spraak en zang.
Klik hier voor de speellijst
Gezien op 10-2-2024 in C. Hoofddorp
