Het zaallicht dooft, de muziek zwelt aan, het doek gaat open en daar staat Richard Groenendijk. Stil in een heldere bundel van licht. Hoeveel seconden deze freeze duurt, ik heb geen idee maar het is wel één van de weinige rustmomenten in de nieuwe voorstelling van Groenendijk met de titel ”Om alles!“
In “Om alles! “draait het om de mensen, de dingen en zoveel andere zaken die we verliezen. Mensen die overlijden maar ook over vriendschappen die voorbij gaan. In de basis pittige onderwerpen maar die door Groendijk gebracht worden alsof je een brood gaat kopen bij de favoriete warme bakker.
De voorstelling begint dan ook met een verdwijn act omdat het publiek, ja niet het publiek wat nu in de zaal zit, maar ander publiek graag meer entertainment in de voorstelling van Groenendijk wilt zien. Daarom een magische openingsact, en een decor vol met gouden bombastische gordijnen en voor Groenendijk zelf een prachtig kostuum. ( Ontworpen door Stefan Leenaars ). 
En dan gaat Groenendijk los de éne belevenis na de andere belevenis wordt los gelaten op het publiek. Groenendijk is een meester in koppelen van al die losse gebeurtenissen tot één verhaal. De aandacht is ook geen moment weggezakt want daar krijg je de kans niet voor. De timing van zijn grappen zijn van een angstaanjagende perfectie waardoor het publiek van de éne lachstuip naar de andere wordt gestuurd. Denk je even dat je wat adem kan nemen is de volgende grap al weer binnengekomen en kan die levensreddende hap met lucht weer omgezet worden in een hoestbui.
De typetjes die Groenendijk neerzet zijn een onderdeel van het verhaal en niet het belangrijkste onderwerp, want dat is en blijft toch Groenendijk zelf. Groenendijk heeft een enorme dosis zelfspot maar ook duidelijke kritieken over gebeurtenissen in de samenleving en een bijzondere kijk op het leven en wat daar bij hoort. Eén van de scènes gaat over een oude vrouwelijke collega waarmee hij jaren geleden in een voorstelling heeft gestaan. Dit verhaal is een mooi voorbeeld over hoe Groenendijk met het onderwerp ouder worden omgaat. Ondanks dat de zaal gedurende de vertelling weer tranen met tuiten aan het lachen is wordt er met één klein zinnetje de ernst van het onderwerp duidelijk: “Ik weet dit is de laatste keer dat ze op het toneel zal staan” en dan is het toch even weer stil in de zaal.
Een aantal malen heeft Groenendijk interactie met de zaal, uiteraard moet iemand weer even op zijn mobieltje kijken, maar ook met zijn theatertechnicus Ruben van Krimpen die in die paar kleine situaties als goede side kick functioneert.
Groendijk stijgt met “Om alles!” boven zichzelf uit. Dat de zalen in zijn speellijst al op veel locaties uitverkocht zijn is geen wonder te noemen. “Om alles!” is meer dan een avondje lachen en als cadeautje krijg je ook nog eens een mooie levensles mee naar huis. Het vijf jarenplan heeft me echt aan het denken gezet.
Richard Groenendijk is tot en met 24 mei 2018 te zien maar wees er echt snel bij.
Kijk hier voor de speellijst.