Ooit zag ik Sanne Franssen bij een eenmalige reprise van haar afstudeervoorstelling in het M-Lab. Die avond viel Franssen al op door haar uitgesproken theaterpersoonlijkheid. Van Christian van Eijkelenburg heb ik nooit eerder iets gezien, maar dat hij samen met Sanne als het duo ‘De Fransse Eijkel’ succesvol is, blijkt wel uit de waarderende verhalen die her en der over hen rondgonzen. De verwachtingen over ‘Subtropique’ waren dan ook hooggespannen. Zaterdagavond 1 februari vond in Theater Diligentia de première plaats van ‘Subtropique’ en namens Theaterparadijs ging ik eropaf. 
De voorstelling speelt zich af in een subtropisch zwemparadijs. Naast de alombekende ligweides en verschillende bassins, is er in dit zwembad nog een keur aan allerlei andere activiteiten voorhanden. In een ijzersterk uitgevoerde inleiding maken Sanne en Christian live reclame voor opgietingen in alle soorten en maten, exclusieve uitdrijvingen en verrassende relaxsessies. Gedurende de voorstelling wordt het publiek meegenomen in de meest idiote scènes en situaties die je je maar kunt indenken. Zo zijn we getuige van Lonneke en Sabrina die zichzelf met een zeemeerminnenstaart trakteren op een dagje onbezorgde wellness. Daar tussendoor zien we Annelies, die, ondanks haar luie oog, haar A-diploma wil halen onder leiding van een überdirectieve badmeester die alleen maar schreeuwt en bij hoge nood keihard op zijn fluit blaast. En wat te denken van het opgietpersoneel? Die hebben het ook niet makkelijk. Vooral niet met elkaar. ‘Temptation Island’ en David Attenborough zijn ook nog nooit zo dicht bij elkaar geweest als in dit zwembad. Een niet uit het zwembad weg te denken schoonmaakkar maakt het beeld compleet. De voorstelling (zonder pauze) is een aaneenschakeling van absurde sketches en onverwachte wendingen.
Franssen en Van Eijkelenburg hebben van ‘Subtropique’ een originele productie weten te maken, waarin zij hun eigen theaterstijl duidelijk verder hebben ontwikkeld en uitgebouwd. Beide makers hebben zowel in de voorbereiding als in de uitvoering waarschijnlijk het beste in zichzelf naar boven gehaald. De scènes bevatten scherpe teksten, de typetjes worden sterk neergezet en de voorstelling wordt in een aangenaam tempo en met een enorme hoeveelheid energie gespeeld. Dat maakt ook dat de voorstelling zeer geschikt zou kunnen zijn om met jongeren te bezoeken.
Het wemelt in (jong) theaterland van de ‘zoektochten naar jezelf’. Theatervoorstellingen, waarin een niet zo voor de hand liggende setting het decor vormt voor de vette knipoog naar onze hedendaagse zelfontwikkelgadgets, zie je maar heel weinig. ‘Subtropique’ is daarop een zeer aangename en veelbelovende uitzondering.
Op www.defransseeijkel.nl is meer informatie te vinden over dit veelbelovende theaterduo en op deze site vindt u natuurlijk ook de speellijst.
Gezien: 1 februari 2020 Dilligentie Den Haag