Warning: file_get_contents(/home/vhosts/theaterparadijs.nl/httpdocs/templates/system/css/system.css): Failed to open stream: No such file or directory in /home/vhosts/theaterparadijs.nl/httpdocs/plugins/system/route66pagespeed/lib/css.php on line 53
Innerlijk licht bij openingsprogramma Made in Amsterdam van Het Nationale Ballet



Na twee maanden opent Het Nationale Ballet zijn deuren weer met een programma van drie korte balletten. In het eerste ballet 'Anatomy of Light' onderzoekt choreografe Wubkje Kuindersma haar fascinatie voor licht. Als openingsbeeld zien we vlakken op het toneel waar licht doorheen schijnt. Daartussen danst een danser, zoekende terwijl zijn danspartner in schaduw achter een lichtvlak staat. De bewegingen zijn aards. Hij glijdt met een lichtheid om vervolgens zijn lichaam, armen en benen in draaien en duwende poses te manoeuvreren. Het is zijn kracht die hem helpt te zoeken naar een lichtheid. Weldra verschijnt zijn wederhelft en ontstaat er een pas de deux waar twee mensen hetzelfde doel najagen. De zoektocht is fascinerend. Vooral als zich een tweede koppel aandient. Ze wisselen met elkaar en ook daarna wordt weer gewisseld en dansen de twee mannen als wel de twee vrouwen samen.

MADE Het Nationale Ballet   Anatomy of Light  Hans Gerritsen R2FE3065
De vlakken schuiven ondertussen langzaam afzonderlijk omhoog waardoor er meer ruimte ontstaat. Ruimte in jezelf. Voor mij staan ze symbool voor de schillen van de ziel die langzaam afgepeld worden. Dat is nodig om bij je kern te komen. Het openstellen aan elkaar helpt dat doel. Als daar nog drie koppels bijkomen ontstaat er een wervelwind aan kleuren. De werkelijk prachtige kostuums zijn van Tatyana van Walsum. Elke danser heeft zijn eigen kleur waar ook nog doorzichtige stof de kleuren doen opflitsen. Er ontstaan cirkels en formaties waar zelfs alle lichamen als een lichaam voortbewegen. De liefde is het die verlichting geeft in de spirituele zoektocht. Mooi om dit zo voelbaar te ervaren als toeschouwer. Kuindersma gebruikt de kennis van het samen dansen om dit te bereiken.

In de afgelopen jaren zijn we door Corona gedwongen om anders tegen het leven aan te kijken. Het naar binnen keren en de stilte binnenin jezelf ervaren bracht een hele nieuwe dimensie. De dansers met hun liefde voor de dans samen daarom te zien als een levende regenboog van kracht en doorzettingsvermogen is precies wat nodig is in deze tijd. James Stout, Floor Eimers, Jakob Feyferlik en Nina Tonoli wil ik even speciaal vermelden. Evenals het lichtontwerp van Tom Visser en het decorbeeld van Visser en Van Walsum. De muziek van Jacob ter Veldhuis maakt het ballet compleet.

Door omzetting van programma's werd deze Made in Amsterdam naar voren geschoven. Daardoor was er geen tijd om het tweede deel af te maken. Ik kijk er verwachtingsvol naar uit.

Het tweede ballet is de pas de deux 'Voorbij Gegaan' van Rudi Van Dantzig. Speciaal gemaakt voor het twintigjarig jubileum van het danspaar Alexandra Radius en Han Ebbelaar in 1979.

MADEHet Nationale Ballet   Voorbij Gegaan Hans Gerritsen R2FE3344
Ik heb de première toentertijd gezien en was dus erg benieuwd naar deze herneming. De nog prille solisten Riho Sakamoto en Young Gyu Choi hebben de eer dit te dansen. Virtuoos zijn ze beiden zeker en het is een genieten om deze twee mensen met zoveel gemak dit te zien dansen. Wel wordt het bijna als een traditionele Pas de Deux gedanst en dat is net wat juist deze pas de deux onderscheidt van de traditionele pas de deux. Han Ebbelaar was de perfecte partner van Alexandra Radius. De zorg dat zij er goed uitzag was een van zijn nobelste verdiensten altijd geweest. De samensmelting en de gevoelens voor elkaar waren belangrijker dan al het virtuoze wat normaal bij een klassieke pas de deux hoort. Die gevoelens, die zorg, en die melancholie is wat ik een beetje miste in het geheel.

Het derde ballet is 'Do All Dogs Go to Heaven' van de choreograaf Sedrig Verwoert. Het ballet gaat over transformatie, identiteit en realiteit. Er wordt veel uitgebeeld maar het wil allemaal maar niet beklijven. De overgangen zijn rommelig. Een deel waarbij dansers in een doorzichtige laken bubbel zitten is ronduit amateuristisch. De aankleding is niet functioneel en past vind ik niet bij de bewegingen.. De muziek vaak minimal vraagt om herhaling van danspassen wat niet gebeurt. Verder is het choreografisch totaal niet interessant. De dansers hebben er alles aangedaan om het tot een succes te maken. Jammer dat dit de afsluiting was.

MADE Het Nationale Ballet   Do All Dogs Go To Heaven Hans Gerritsen R2FE1713

Gezien 20 februari 2022 In het Nederlandse Opera en Ballet te Amsterdam

Recensie Innerlijk licht bij openingsprogramma Made in Amsterdam van Het Nationale Ballet