LEVE LARBI de nieuwe voorstelling van Introdans laat je bewegen! Waar het gezelschap voor staat komt in deze voorstelling helemaal naar voren.
Introdans heeft wel eerder werken van Sidi Larbi Cherkaoui getoond, maar in deze ode aan de jonge Vlaams-Marokkaanse choreograaf is een divers programma ontstaan van drie totaal verschillende stukken. Elk stuk representeert een ander land of landen en Cherkaoui weet de verschillende sferen goed neer te zetten op het podium en geeft het publiek een kijkje in zijn wereld. Alle stukken bestaan uit vloeiende bewegingen en worden organisch gedanst en soepel uitgevoerd door de dansers van Introdans.
ORBO NOVO is het eerste stuk wat u te zien krijgt en naast de gehele Introdans cast staan er ook nog vier grote decorstukken op het podium die net als de dansers constant in beweging zijn. Verrijdbare hoge muren die door de dansers worden aangestuurd en waar de ze doorheen, overheen en tussendoor bewegen. Cherkaoui wil met dit stuk zijn confrontatie met de 'nieuwe wereld' laten zien met de stad New York als grote inspiratiebron. In New York is iedereen constant in beweging en zo ook de dansers op het podium, ieder in zijn eigen richting en zonder zich bewust te zijn van wat de ander beweegt. Terwijl er ondertussen ook gekeken wordt naar het gras dat aan de overkant groener is. Het gevoel van vrijheid, samenspel en verandering wat in de film en gelijknamige musical West Side Story wordt weergeven vond ik hier sterk aanwezig en geeft de kijker sterk het gevoel van verbroedering en eenzaamheid in een overbevolkte stad.
Het tweede stuk van de avond is PURE, een Introdans première uitgevoerd door Vérine Bouwman en Dalvatore Castelli. In dit duet zie je een jong stel dat elkaar aan het ontdekken is en er voor elkaar wil zijn. Véline blinkt erg uit in PURE, de rol lijkt op haar lijf geschreven en zo laat ze een tedere en emotionele kant zien die we zo nog niet vaak van haar gezien hebben. De pure bewegingen en het vloeiende samenspel maakt dat je geïntrigeerd blijft kijken naar het jonge stel, nieuwsgierig naar wat er komen gaat. Op een bepaald punt beschilderd de vrouw haarzelf met Japanse tekens die misschien haar onzekerheden of opgelopen littekens van voorgaande relaties beschrijven. Iets wat de man maar al te graag teder van haar wil afvegen en vol overgave aan elkaar blijven ze beiden volhouden.
.jpg)
Na deze twee verschillende choreografieën is LION na de pauze te zien, een stuk waarin weer een ander verhaal wordt vertelt. Het verhaal over een gezelschap dat op tournee is geweest naar China, wordt niet alleen in dans uitgebeeld maar ook in hilarisch gesproken woord. Op een bepaald punt wordt er zelfs nog meer van de dansers gevraagd en zo zingen een aantal dansers ook in een andere taal wat zorgt voor serene of grappige momenten voor het publiek. Dans blijft echter wel voorop staan en zo zijn er vloeiende groepschoreografieën te zien met hier en daar hypnotiserende arm-combinaties die elkaar in rap tempo soepeltjes afwisselen. Maar niet alle koppels hadden een goede chemie samen, waardoor een enkel duet wat minder interessant was om naar te kijken, maar misschien was dat alleen bij mij opgevallen of komt het omdat de voorstelling net in première is gegaan. Desalniettemin had LION voor mij nog wel 10 minuten langer mogen duren omdat het thema als rode draad door het stuk sterk staat er elke keer weer wat nieuws te zien is waardoor je als kijker verrast blijft tot het einde.
Introdans dans LEVE LARBI nog t/m 23 mei 2019 in verschillende theaters in Nederland.
Kijk hier voor meer informatie en kaarten.
Gezien op 16 februari Stadstheater Arnhem