Mandy Heidstra (35) werkt als ZZP’er in het theater, aan de organisatiekant. Haar partner Joep werkt ook in het theater, aan de technische kant. Mandy werkte onder meer mee aan Disney’s The Little Mermaid, Cirque Stiletto 2 & 3 en Holiday on Ice’s jubileumvoorstelling SHOWTIME. Ze werkt ook voor een impresariaat. Volgens Mandy is theater een microkosmos, waar alles uit de gewone wereld op kleine schaal plaatsvindt. Ze schrijft tweewekelijks voor ons over wat zij haar gewone leven in een ongewone sector noemt.
Het is zomer! De zon schijnt, de temperatuur stijgt tot grote hoogten, de vakantie is voor velen begonnen, terrasjes en markten schieten als paddenstoelen uit de grond. Na twee jaar binnen zitten merk je dat mensen er weer zin in hebben om buiten te spelen.
Ook voor het theater is het nu buitenspelen. Het reguliere theaterseizoen loopt gelijk met het schooljaar, maar in de zomer is er ook genoeg te beleven. (Theater)festivals, openluchttheaters, straattheater, gelegenheden genoeg.
Bij dit soort temperaturen is het natuurlijk heerlijk vertoeven buiten. We hebben ook wel eens zomers waarbij alle activiteiten letterlijk en figuurlijk in het water vallen. De vertrouwde wisselvalligheid waar Nederlanders van houden te haten, zullen we maar zeggen.
Het eerste seizoen dat ik in het theater werkte hadden we zo’n typisch Nederlands uitzonderlijk voorjaar, met een hittegolf in mei. Uiteraard zaten we net een weekje in Heerlen, waar de temperatuur helemaal lekker hoog was.
Toevallig gedij ik heel goed bij dit soort temperaturen, dus dat ik alleen maar veel te warme kleren bij me had was geen drama. Een extra ijsje voor de cast van de company manager was wel heel welkom, ondanks de loeiende airco in het theater. Oké, de stage manager was minder enthousiast, want je mag eigenlijk niet eten op de bühne of in kostuum, maar na een paar strenge opmerkingen en een flinke knipoog at ook hij met veel plezier zijn ijsje.
Tegen de tijd dat we weer noordwaarts gingen, gingen de temperaturen zuidwaarts en hadden we het overleefd. Tot enkele weken later de tweede hittegolf van het seizoen zijn kop opstak. Dit keer zaten we in Amsterdam, maar ondanks dat we nu meer in het noordwesten van het land vertoefde, waren de temperaturen nog extremer dan in Heerlen. En nog een minpuntje ten opzichte van Heerlen: we zaten in een theater waar de airco kapot was en die week zeker niet gerepareerd zou worden.
Op ons uitdrukkelijk verzoek heeft het theater nog drie tafelvennetjes op weten te snorren uit de kelder of een ongebruikt kantoor. Bij lange na niet voldoende voor een voltallige cast en crew van een grote productie. Maar wel voldoende om in ieder geval één van onze hoofdrolspeelsters te koelen die daadwerkelijk smolt. Haar kostuum bestond voor ongeveer de helft uit schmink en bij tropische temperaturen die verder oplopen onder theaterlampen en een totaal gebrek aan airco liepen steeds voor de pauze de druipende resten van de make-up naar beneden van haar gezicht en lijf en over de rest van haar kostuum. Een kostuum wat overigens ook letterlijk aan het smelten was, doordat de lijm niet tegen de bovenmenselijke temperaturen kon. Gelukkig was het toch al de slechterik die er niet al te florissant uit hoefde te zien, dus ik hoop dat er niet te veel nachtmerries en jeugdtrauma’s zijn veroorzaakt die week.
Geniet van de zomer, de koele bries, zelfs de stortbui van de Nederlandse zomer, maar vooral van het buitenspelen!
Column Mandy Heidstra: HET IS ZO WARM DAT HET ME NIET EENS MEER LUKT MIJN MENING TE VENTILEREN
