Het lijkt wel of we deze middag in Theater de Krakeling terug zijn gegaan naar de oorspronkelijke functie van dit gebouw. Van oorsprong was dit theater een gebouw met turnzalen en de rond rennende kinderen laten oude tijden weer herleven. Zou er een storm op komst zijn? Maar als deze zelfde energieke kinderen in de theaterzaal zitten en het decor van de voorstelling zien, is het meteen muisstil en wordt er hier en daar gefluisterd: “Wow gaaf al die buizen”.
"Het best bewaarde geluid ter wereld" vertelt over Xantippe ( Roos van Erkel ) en haar broer IJsbrand ( Remco Sietsema ) die het geluidslaboratorium van hun vader onderhouden. In dit laboratorium verzamelen ze geluiden uit de hele wereld. IJsbrand is heel tevreden met dit leven. Als op een bepaald moment Charlie de Bewaker ( Luca Bryssinck ) met haar stoere verhalen in het laboratorium staat begint Xantippe te twijfelen over haar leven. En, is Charlie echt wel zo stoer?
Je voelt bij aanvang van de voorstelling al een heerlijke spanning in de zaal. Het decor van Marlies Schot prikkelt direct alle fantasie. Er is zoveel zien op het toneel, buizen, microfoons en rare apparaten. De broer en zus lopen in witte doktersjassen rond. Als bij aanvang van de voorstelling IJsbrand het geluid van de één na langste scheet van de wereld laat horen liggen, de kinderen krom van het lachen en ik moet eerlijk zijn, het geluid is hilarisch. De eerste interactie met de zaal is briljant gevonden. De kinderen mogen het geluid maken van irritant publiek dat tijdens de voorstelling zachtjes door elkaar heen zit te praten. En geloof mij, die taak wordt zeer serieus uitgevoerd.
Zo zit ‘Het best bewaarde geluid ter wereld” vol met kleine en grote verrassingen. De prachtige liedjes met liedteksten van Sanne Schuhmacher en de muziek van Remco Sietsema, zijn zeer aangename rustpuntjes in dit spannende verhaal. Van Erkel, Sietsema en Brysinck weten met hun spel de kinderen tot en met het laatste moment van de voorstelling gefocust te houden. Luca Bryssinck zorgt voor de vrolijke noot, en geeft later in de voorstelling een plotselinge, mooie emotionele wending aan het verhaal. Ook hun zangstemmen passen erg mooi bij elkaar. 
Het geluidsontwerp van Wim Conradi is briljant. Natuurlijk valt en staat dit bij de kwaliteiten van de technici en de acteervaardigheden, maar er is geen piepje of ander geluidje teveel of te weinig. Het overhalen van een hendel ( citruspers ) wordt mede door dit geluidsontwerp een zware inspannende handeling die qua synchronisatie perfect wordt uitgevoerd.
Met “Het best bewaarde geluid ter wereld” heeft Marije Gubbels een mooie eerste voorstelling onder haar leiding neer gezet, die bij mij naar meer smaakt. Een voorstelling die van begin tot eind boeit bij groot en klein.
Kijk hier voor meer informatie en de speellijst.
Gezien op 22 februari 2020 in De Krakeling Amsterdam