Een combinatie van oude bioscoopbeelden uit het Polygoonjournaal, live gespeelde muziek uit de jaren vijftig en zestig en het ophalen van collectieve herinneringen aan vroeger. Dát, zo ongeveer, moet de formule zijn van "Gouden Jaren", het theaterprogramma, waarmee Cor Bakker en Jacques Klöters dit seizoen door het land trekken. Theaterparadijs was erbij tijdens de voorstelling in het Kennemertheater in Beverwijk op 2 februari 2019.
En het is een formule die aanslaat. Cor Bakker als bandleider van een koppel indrukwekkend goede muzikanten aan de linkerkant op het podium en zangeres Rebecca Lobry met Jacques Klöters op rechts. Het wollen tafelkleed en de ouderwetse tafellamp roepen direct de nostalgie op die nodig is om zestig jaar terug te gaan in de tijd. Er is nog geen woord live gesproken, maar de getoonde beelden van 'Kleutertje Luister' zorgen voor onophoudelijke reacties van herkenning van het publiek. De 'oh, ja!' zijn niet van de lucht. Of het nu gaat om de waterpomptang uit 'Hup, daar is Willem' of 'Je bent niet hip', het publiek blijft om het hardst meezingen en antwoorden op de vragen die Jacques Klöters de zaal in werpt.
Wat Klöters al jaren op de radio doet, zet hij met het grootste gemak op het podium voort. Hij wisselt persoonlijke herinneringen af met politieke en culturele gebeurtenissen uit de voorbije jaren. De voorstelling is met recht avondvullend en Klöters heeft veel te vertellen. Maar nergens op de avond laat de schoolmeester in hem hem in de steek. De voorstelling glijdt als een vermakelijk en ijzersterk theatercollege naar binnen.
In het interview dat ik met Cor Bakker en Jacques Klöters had, stak Cor Bakker al de loftrompet over zangeres Rebecca Lobry. Hij prees haar aan als 'veelzijdig zangeres die met het grootste gemak switcht van taal en stijl. Of ze nu een nummer zingt van Edith Piaf of een liefdeslied van Patricia Paay. Dat is Lobry met recht. Ze heeft een prachtige heldere stem met een mooi timbre. De nummers 'Het lachen dat we samen deden', 'Waar blijft de tijd?', 'La vie en rose' en 'Those were the days' zitten volledig in haar systeem en brengt ze prachtig voor het voetlicht. Je bent ook wel bevoorrecht als je deze nummers onder begeleiding van zulke muzikanten mag zingen. Cor Bakker heeft zich namelijk omringd met topaccordeonist Gert Wantenaar, zanger en gitarist Bastiaan Mulders, bassist Charlie Angenois en drummer Arie den Boer. Qua muzikale begeleiding haalt de groep alles uit de kast zonder het samenspel geweld aan te doen. Het is, zeker voor de oudere generatie, entertainment van de bovenste plank, waar Omroep Max haar vingers bij af zou likken.
En dat heeft zijn voordelen, maar werkt soms ook als een nadeel. Want waar deze voorstelling voor zestigplussers zeker vijf sterren verdient, zijn het voor de generaties daaronder misschien maar drie. Of vier. Want af en toe waan je je wel in een recreatiezaal van een bejaardenhuis, waar de betutteling hier en daar de overhand neemt. Maar dat is slechts een klein puntje van kritiek over een avond die verder heerlijk was om mee te maken.
'De Gouden Jaren' is tot 20 april nog zo'n tien keer te zien.
Ga voor meer informatie en de speellijst naar www.ntk.nl .
Gezien op 2 februari Kennemer Theater Beverwijk