Mijn excuses voor de woordspeling in de titel van de recensie. Waarschijnlijk staan mijn mondhoeken nog in een glimlach geklemd van al het roze musicalglazuur dat vanaf het podium van de Antwerpse Stadsschouwburg smakelijk de zaal werd ingestuurd. De Vlaamse versie van ‘Legally Blonde’ is – hoewel niet perfect – een zéér entertainende show die voortgestuwd wordt door twee bijzonder sterke leading ladies.
Het getuigt van een stevige portie lef om als relatief nieuwe speler de stap te wagen naar de grootste musicaltempel van het land met een bijzonder energieke en grootse Broadwayshow als ‘Legally Blonde’. Met een joekel van een cast én 14 man in de orkestbak. En dan heeft het – om de gekende redenen – ook nog eens drie jaar, enkele castwissels en een paar artistieke en zakelijke wijzigingen geduurd voordat de show ook effectief in première kon gaan. Niet in Theater Elckerlyc, maar wél in de Antwerpse Stadsschouwburg. Met producties als ‘The Broken Circle Breakdown’ – die over een paar maanden in première gaat – en een Vlaamse versie van Disney’s ‘De Klokkenluider van de Notre Dame’, nog zo’n grootse show die de producent in 2024 brengt, zet Au Fond Producties zich meteen stevig op de kaart.
Met hun eerste show gaat producent en regisseur Manu Jacobs het zoeken in Harvard. Nu ja, eerst in sunny California waar fashion queen Elle Woods (Helle Vanderheyden) alles heeft wat ze maar wil: veel vriendinnen, liefdevolle ouders en een ideale prins op het witte paard die haar weldra ten huwelijk zal vragen. Denkt ze toch… Haar liefje Warner (Jo Hens) kiest voor een studie rechten aan de befaamde universiteit en dumpt Elle, die op haar beurt besluit te proberen om dezelfde studie aan te vatten om hem terug te winnen.
‘Legally Blonde’ is een show die er in 2007 in slaagde om een veel jonger publiek naar Broadway te lokken. Later dat jaar zond MTV zelfs een volledige liveregistratie van de musical uit met een uitzinnig publiek dat Laura Bell Bundy haast als een megaster toeschreeuwde. De zoektocht naar een opvolger voor de rol van Elle Woods werd er zowaar als realityreeks uitgezonden. De productie op de Londense West End viel dan weer drie keer in de prijzen bij de Olivier Awards. De show ging er bovendien aan de haal met de felbegeerde award voor Beste Nieuwe Musical. Zeggen dat ‘Legally Blonde’ een commercieel niemendalletje is – een easy cash cow na het succes van de gelijknamige film – is absoluut de waarheid oneer aandoen. De musical snijdt zelfs – zij het ietwat oppervlakkig in het script van Heather Hach – enkele maatschappelijk relevante kwesties aan waaronder homofobie, vooroordelen en grensoverschrijdend gedrag (tien jaar voordat de MeToo-beweging ontstond).
Regisseur Manu Jacobs levert met deze Vlaamse versie alleszins puik werk af al is niet elke inhoudelijke of creatieve wijziging even geslaagd. Het laten opdraven van Jervin Weckx als piloot tijdens het waanzinnig energieke ‘Wat Je Wilt’ (een bom van een song) en later als hilarische DHL-koerier is een heerlijke insteek. Ook het komisch talent van Hannes Vandersteene wordt prachtig uitgespeeld in een aantal kleine bijrollen. Enkele andere regionale mopjes kloppen minder binnen het geheel. In de Verenigde Staten zal er namelijk niemand onder de indruk zijn dat je Astrid Bryan kent en ook de vertaling van ‘is he gay or European?’ naar ‘hij kan gay, maar ook een Waal zijn’ is bedenkelijk. Oké, de scène is absoluut hilarisch en Steven Savelkoels en Laurenz Hoorelbeke kunnen nog eens laten zien wat ze in hun mars hebben, maar alsof er iemand op Harvard enig idee heeft van de gewoontes van de inwoners op één helft van een sowieso al petieterig België. Het is een overbodige hertaling van ‘gay of Europees zijn’, dat veel beter de lading van de song dekt. Allard Blom maakt het wel goed met een veel fijner klinkende hertaling van de titelsong.
Het blingblingconcept bij deze ‘Legally Blonde’ wordt doorgetrokken in het knappe kostuumontwerp van Griet Van Landeghem en het decorontwerp van Eric van der Palen. Van der Palen leverde een ontwerp af dat binnen budgettaire grenzen moest passen, maar geregeld toch groots oogde. Jammer is dat de energie die van het ensemble spatte, niet altijd evenveel sprankeling in het decor gaf. Net iets te vaak zat het publiek naar een nogal donker scènebeeld te kijken of moest een changement plaatsvinden achter een gesloten doek.
Sprankeling was er in overvloed bij de vrouwelijke castleden. Helle Vanderheyden is buiten categorie als Elle Woods. Haar vertolking van de hoog intelligente überblondine die haar leven te veel liet leiden in functie van haar egocentrische lief raakt alle juiste noten. Line Ellegiers is op haar beurt eveneens meer dan overtuigend als fitnessgoeroe Brooke Wyndham en de bocht die Eline Hodeige moet maken met haar personage Vivienne creëert ze met verve. Verrassing van de avond was echter Loes Van den Heuvel die een niet minder dan formidabele Paulette op de planken brengt: hartverwarmend, moederlijk en gepast brutaal.
Aan mannelijke zijde is er meer niveauverschil. Ivan Pecnik is zeer overtuigend als Professor Callahan terwijl Jo Hens en Lars Cuynen meer moeite hebben met de juiste invulling van hun rollen als respectievelijk Warner en Emmett.
Au Fond Producties levert geen feilloze ‘Legally Blonde’ af, maar wel een meer dan degelijke show waarbij je 150 minuten later met een brede glimlach de theaterzaal uithuppelt op een roos wolkje waarschijnlijk nog één van de vele hits van Nell Benjamin en Laurence O’Keefe neuriënd. Of dat was althans wat ik deed. De energie spat van het podium en het ensemble wervelt in de choreografieën van Laurenz Hoorelbeke en Sandrine Wouters. Deze Vlaamse ‘Legally Blonde’ is alleszins een show die een véél groter publiek verdient dan een leeg balkon en een nog voor geen driekwart gevulde parterre op een vrijdagavond.
Info en tickets: www.aufondproducties.be
Gezien op vrijdag 17 februari 2023 in Stadsschouwburg Antwerpen.
