Door Hans van Oort - foto's Annemieke van der Togt
Op 5 februari gaat, Viva la Diva, in Amstelveen in première en bewijst een (a) muzikale tragikomedie te zijn. Een verrukkelijke voorstelling geschreven door Chris Ballance in een vertaling van Erik Brey. Samen met zijn vrouw Frédérique Sluyterman van Loo, die ‘Florence Foster Jenkins’ de vals zingende gefortuneerde operazangeres gestalte geeft, brengt Erik Brey deze voorstelling tijdens een tournee van slechts 6 weken in 29 theaters tot en met 17 maart.
Naast het reguliere publiek, is ook een groot aantal collega’s naar Amstelveen gekomen, om getuige te zijn van deze bijzondere bewust vals zingende Florence. Het script van deze productie ging na de succesvolle première op het Edinburgh Festival Fringe de kluis in. Tot nu!
Wie was Florence Foster Jenkins. Florence Foster Jenkins werd geboren op 19 juli 1868 in Pennsylvania en overleed daar op 26 november 1944. Zij was een Amerikaanse sopraan die bekend werd vanwege haar gebrek aan zangtalent.
Ze zong in een uitverkochte Carnegie Hall. Kreeg lovende kritieken en tijdens haar soirees was het publiek laaiend enthousiast. Ze zong alleen hemeltergend vals!
Viva la Diva is een hilarische, (a)muzikale tragikomedie, naar het waargebeurde verhaal over de gefortuneerde operazangeres, die zelf totaal geen idee had dat ze niet zuiver kon zingen.
Iedereen hoort het behalve Florence zelf. Haar oprecht bedoelde kunst is in feite een vorm van entertainment en zij wordt door haar omgeving in de waan gelaten dat ze prachtig zingt. Haar pianist durft niets te zeggen en het blijkt dat haar man, die ook nog eens haar manager is, goede recensies koopt en publiek vaak betaalt om haar concerten te komen bezoeken en dan uitzinnig te applaudisseren.
Ondanks de publieke wens voor meer optredens, beperkte Jenkins zich tot een aantal optredens op de voor haar favoriete plekken met o.a. een jaarlijks optreden in de RitzCarlton-balzaal in New York. Op 76 jarige leeftijd gaf zij eindelijk toe op te treden in de Carnegie Hall op 25 oktober 1944. De kaartjes waren al weken van te voren uitverkocht. Jenkins overleed een maand later na dit optreden op 26 november 1944.
In 2001 had het toneelstuk Viva la Diva van Chris Ballance over Jenkins veel succes op het Edinburgh Fringe. In september 2005 ging het toneelstuk Glorious van Peter Quiller over Florence in première in het Verenigd Koninkrijk.
Vervolgens bleef het script op de plank liggen. In 2016 verscheen de film Florence Foster Jenkins van regisseur Stephen Frears met in de hoofdrollen Maryl Streep en Hugh Grant.
Nu dan de Nederlandse première in Amstelveen.
Een stampvolle Schouwburg Amstelveen, waaronder vele bekende collega’s, is in afwachting van hoe Frédérique Sluyterman van Loo en Erik Brey deze voorstelling body geven.
Frédérique kruipt in de rol van Florence Foster Jenkins en Erik in die van zowel haar pianist Cosmé McMoon als haar tweede echtgenoot St. Clair Bayfield. Het zijn de meest aangewezen performers om deze voorstelling te spelen, want ‘bewust vals zingen’ is helemaal niet zo eenvoudig.
Het decor is eenvoudig maar zeer functioneel, een houten passerelle, een pathefoon, een vleugel en vooral veel rozen.
Hierin speelt zich het leven van Florence Foster Jenkins af.
Frédérique Sluyterman van Loo speelt ‘Florence’ niet ze is het echt, ontroerend, hartverwarmend en zeer geloofwaardig en vol overtuiging neemt ze je mee in haar wereld.
De dubbelrol van Erik Brey wordt prachtig afgewisseld: enerzijds als verlegen pianist zonder sjaal en bril en geeft ‘Florence’ doorzettingsvermogen, anderzijds als liefhebbende echtgenoot met bril en sjaal en straalt louter liefde uit.
De rolwisseling vindt spelenderwijs plaats. Er is een sterke chemie waarneembaar gedurende de gehele voostelling tussen beide personages.
Lachen, liefde, een traan, optimisme en doorzettingsvermogen wisselen elkaar af en zijn de ingrediënten tijdens deze voorstelling waarop het publiek perfect reageert.
Er wordt gelachen zonder dat het een klucht is en men is ontroert op de juiste momenten.
De opmerking dat het geluid klinkt als een ‘Koekoek in een nachtegaalsnest’ is meesterlijk. Zelfs de toonladders zijn vals en Frédérique laat je lachen!
We zijn getuige van een concert in de Ritz-Carlton-balzaal in New York waar ‘Mein Herr Marquis’ uit Die Fledermaus van Johann Strauss Jr. heerlijk vals wordt gezongen. Het getuigt van een heel erg niet kunnen zingen maar het publiek is enthousiast en geeft een ovatie voorzien van het werpen van rode rozen!
Een belangrijk moment is de opname van de eerste langspeelplaat en het afluisteren daarvan door Florence Foster Jenkins en haar eigen reactie hierop.
Al naar gelang de voorstelling vordert geeft ‘Florence’ eindelijk toe om op te treden in een uitverkochte Carnegie Hall. Zij vertolkt daar een aria ‘De koningin van de nacht’ uit Die Zauberflöte van Mozart zo heerlijk vals gezongen en neemt je mee in haar bubbel.
Han Oldigs tekent voor een eenvoudige maar doeltreffende regie.
Aan het einde van de voorstelling is het publiek in Amstelveen zo enorm enthousiast en mogen een stralende Frédérique Sluyterman van Loo en trotse Erik Brey terecht een staande ovatie in ontvangst nemen.
En terecht deze ‘Viva la Diva’ is een must! !Deze voorstelling verdient volle zalen!
Creatives:
Script: Chris Ballance, vertaling: Erik Brey,
Spelregie: Han Oldigs,
Decor- en kostuum ontwerp: Joris van Veldhoven, Lichtontwerp: Tim van Tooren, Productie: Ilse van den Heuvel, Producent: Jean Paul Karting.
Info: www.vivaladiva.nl
Gezien 5-2-2024 Schouwburg Amstelveen