Boys won’t be boys

Boys won’t be boys is een theatervoorstelling door kunstenaars, muzikanten, dansers en performers. Tijdens de voorstelling staan er tien personen die de voorstelling maken. In totaal zijn er meer dan twintig leden in het ensemble, die in een wisselende samenstelling de avond verzorgen.De titel suggereert dat het alleen maar over ‘boys/jongens’ gaat. Als publiek had ik dat idee helemaal niet. Ik heb bijvoorbeeld zangers, een rapper, een kind van een dominee, dansers, een sporter en muzikanten gezien. Het doet er namelijk niet toe wie de kunst bedrijft en uitvoert en dat is ook wat de regisseur en oprichter van de groep Rikkert van Huisstede beoogt. “Wij laten zien dat alles kan en alles mag, we doorbreken hokjes en maken ruimte om onszelf te zijn.’



Het oprichten van deze groep komt voort uit het feit dat van Huisstede zelf vond dat iedereen maar in hokjes zit en wie bepaalt dan in welk hokje je zit? Wanneer is iets mannelijk en wanneer is iets vrouwelijk. Ballet en voetbal kan toch door iedereen gedaan worden en niet per se door de sekse die dit het meest behoeft. En zo geldt dat ook voor uiterlijk en kleding. Vanuit de reacties op zijn solovoorstelling voelde hij een behoefte om te praten met personen die ook niet in een hokje paste en zich hierdoor eenzaam voelde. De reacties hierop waren overweldigend, meer dan 500 personen reageerde. Hieruit blijkt dat er meer zijn die ‘last’ hebben van dit fenomeen. Uiteindelijk resulteerde deze gesprekken in de behoefte om het te delen en een tegengeluid te geven. Omdat iedereen er mag zijn, of je nu wel in een hokje past, erin wil of juist eruit.



De performers van deze avond hebben allemaal op hun eigen wijze laten zien wie ze zijn, ook al is dat ook maar een klein onderdeel van hun als persoon. De vorm die hiervoor gekozen is kun je als een collage beschouwen, door de hele zaal heen. Hierdoor komt ook mooi tot zijn recht dat de stoelen in een u-vorm zijn opgesteld. Van alle kanten is iedere performer te zien. Ze spelen stuks voor stuk of dansen samen. Er wordt met geluid gevarieerd van heel mooi en teder tot hard en rauw. Net zoals met het licht, van pikkedonker tot subtiel roze en blauw.

De voorstelling is een beleving en laat zich verder lastig omschrijven, het is iets wat je vooral moet gaan zien en ervaren. Ik heb bewondering voor alle leden van de cast voor wat er deze avond getoond werd. De voorstelling is nog te zien tot en met 10 januari.

Dank je wel Rikkert van Huisstede voor het bijeenbrengen van deze mensen en het opstarten van deze maatschappelijk beweging.
Meer informatie kun je lezen op: www.boyswontbeboys.nl

Gezien 16 oktober 2019 in Theater Bellevue

#toneel #dans #kunst #rap #rapper #recensie #theaterparadijs