Recensie “De Ongeplukte Zusters van Almere County”

Door Marit van Eisden / foto's Raymond van Olphen

Kijken naar een 18e eeuws kostuumdrama, best lekker op zijn tijd. Ruisende lange rokken en charmante heren en dames die keurige dansjes doen. Dat moet ook anders kunnen, heeft Ilse Warringa vast gedacht. Zij schreef een moderne en hedendaagse versie à la Sense and Sensibility. De Ongeplukte Zusters van Almere County. De voorstelling gaat op 23 oktober in de in Den Haag in première.

Een komisch toneelstuk waarin we de beslommeringen van een drietal zusters en hun moeder, een weduwe volgen. De drie gezusters zijn totaal verschillend maar zij hebben één ding gemeen, zij zijn alle drie op zoek naar een man, en al lang ook. Moeder Gré (Rop Verheijen) ziet het met lede ogen aan en ziet haar dochters graag in het huwelijksbootje stappen, liefst met een rijke kolonel, want ze hebben geen cent te makken.



Oudste zus Elinor, gespeeld door Plien van Bennekom, zoekt ware liefde, iemand bij wie ze zich op haar gemak voelt. Zij heeft eigenlijk een oogje op de schuchtere Edward (Bart Rijnink). Maar wordt haar liefde ook beantwoord?  De andere zuster, Marianne (Ilse Warringa) is ook op zoek naar de prins op het witte paard, maar wil wel passie en spanning in een relatie. Zal zij dat vinden bij de heer Willoughby ?(ook gespeeld door Bart Rijnink) Dan is er nog de ietwat mislukte en gekkige zuster nummer drie, Maggy, gespeeld door Wart Kamps. Zij zoekt alleen maar lust en seks, en is niet bang om dit te uiten in de nabijheid van iedereen die het horen wil. Terwijl haar andere zussen beschaafd spreken, gooit Maggy er geregeld een woordje straattaal tegenaan. Maar tijdens deze zoektocht naar liefde en seks, krijgt het verhaal ineens een heel andere wending.



Het verhaal van de “De Ongeplukte Zusters van Almere County” is luchtig gebaseerd op de verhalen van Jane Austen. Eén van de bekendste verhalen is Sense and Sensibility uit 1811 waar in 1996 een film van is gemaakt en in 2008 de bekende Britse televisie serie. De namen van de hoofdfiguren komen ook uit dit verhaal.



Heel origineel hoe deze verhaallijn in elkaar zit. Moderne onderwerpen als grensoverschrijdend gedrag, worden flink onder de loep en op de hak genomen. Moeten we tegenwoordig overal consent voor vragen of gaat het soms een beetje te ver? Daarnaast zijn de spelers echt heel erg leuk. Rop Verheijen als Gré, heerlijk boers en droog, en zij neemt geen blad voor de mond. Maar ook Warringa en Van Bennekom zijn heerlijk om naar te kijken, met hun mimiek die je aan het lachen maakt en houdt. Maar Wart Kamps als Maggy is toch wel echt mijn favoriet. Wat een hysterisch leuke rol en karakter. Het tongetje doet het hem… Naast de rol van Maggy neemt Kamps, samen met Verheijen en Rijnink meerdere rollen voor zijn rekening. Dit is totaal niet storend of verwarrend, daar de rollen uitersten van elkaar zijn. Ze lopen zelfs soms door elkaar heen, wat weer extra komisch is.



Het telkens overschakelen van het basis verhaal van de drie zusters naar de huidige tijd gaat zo vloeiend dat je soms vergeet dat er twee verhaallijnen tegelijk worden gespeeld.  Ilse Warringa heeft een prachtig script afgeleverd. De mooie volle zinnen die gebezigd worden in de oude tijd zijn van een schitterende poëtische kwaliteit. De timing van de grappen is perfect. Sommige grappen zijn zo subtiel geplaatst dat deze pas net iets later binnenkomen. Hierdoor komt het volgende komische moment veel sterker binnen.

Je ligt niet de hele voorstelling krom van het lachen, maar de lachbuien volgen elkaar wel in een rap tempo op. De echte rustpuntjes zijn de liedjes. Hoewel dat ook weer niet voor de volle 100% zo is. Luister goed of je de liedjes herkent, want er wordt gebruik gemaakt van bestaande melodieën zoals bijvoorbeeld All my Life van K-Ci & JoJo, maar dan met nieuwe teksten van de hand van Bart Rijnink. Rijnink die overigens ook nog even laat horen, dat hij niet vies is van een potje rap.

Het decor- en kledingontwerp van Dieuweke van Reij is een lust voor het oog. Van sjieke balzaal naar het Britse platteland. Aan visuele creativiteit geen gebrek. 

Nederlandse komedie nijgt regelmatig naar iets te flauwe humor. De verpakking waar “De Ongeplukte Zusters van Almere County” in gegoten is, is wat mij betreft, een schot in de roos.

Kijk voor meer informatie op www.bostheaterproducties.nl

Gezien 24 oktober 2023 Schouwburg Den Haag