Een tragikomedie in optima forma.
Door Andy Doornhein – foto’s: Barbara Raatgever
In Amsterdam is het Betty Asfalt Complex nog steeds een bekend begrip. Sinds juli 2024 is de naam echter veranderd in Theater De Richel en is het de thuisbasis van de Theatertroep. Vanavond gaat in dit theater de voorstelling Hotel Gouden Bergen in première.
De ontvangst deze avond is iets anders dan normaal. In de Oude Foyer speelt het gezelschap van Arie Cupé de voorstelling Tante Leen, waardoor het publiek van Hotel Gouden Bergen wordt ontvangen in het souterrain, waar Theatercafé De Richel zich bevindt. Naast het café is hier ook de kleine zaal te vinden.
Rond acht uur wordt het publiek opgehaald en gaan we via de buitenroute richting de grote zaal. De acteurs op het toneel helpen het publiek bij het vinden van een zitplaats. Het is vrije zit, maar een beetje assistentie is zeer welkom.
Voor de voorstelling wordt het publiek verwelkomd door de acteurs Patrick Duijtshoff, Kyrian Esser en Elisabeth ten Have. In een korte uitleg over de ontwikkelingen van de afgelopen maanden en het heuglijke nieuws over toegekende subsidies wordt regelmatig ITA (Internationaal Theater Amsterdam) op de hak genomen. Om de voorstelling goed te kunnen volgen, worden de verschillende karakters voorgesteld – wederom overgoten met een smeuïge lading humor. Het decor is overzichtelijk: met behulp van de subsidies is de volledige kringloopwinkel leeggekocht. Op het toneel staan een Auping-bed met Emma-matras en een antiek bureau met stoel. Een origineel Chinees kamerscherm verbergt de technica. Meer is er niet nodig – en meer past er ook niet.
Het verhaal
Het verhaal is geïnspireerd op de televisieseries Fawlty Towers en The White Lotus.
Een hotel is de wereld in het klein. In de kamers spelen zich de geheime levens van de gasten af: de eerste ruzie van een kersvers stel, de ontmaagding van een onhandige, verloren jonge man, een oud echtpaar dat terugkeert naar het hotel waar ze ooit hun eerste nacht samen beleefden en terugblikt op hun leven – als ze zich tenminste alles nog goed herinneren. Een filmregisseur discussieert met haar veel te jonge minnaar.
Een keur aan gedenkwaardige personages passeert de revue, elk met een ander doel, een andere hoop, een andere wens en een andere angst. In Hotel Gouden Bergen hebben de muren oren, is geen geheim meer veilig en wordt de schijnbare anonimiteit van de hotelkamer definitief opgeheven – wat zorgt voor zowel hilarische als tragische ontmoetingen.
Met vier mensen zoveel verschillende verhaallijnen overtuigend spelen, is een prestatie op zich. Om dan ook nog de dialogen te voorzien van diepgang en humor, is een topprestatie. De scènes en locaties zouden gemakkelijk kunnen veranderen in flauwe, pretentieloze gebeurtenissen, maar in Hotel Gouden Bergen weten de acteurs in iedere scène de verhaallijnen te continueren en de spanning vast te houden. De humor in de teksten van Kyrian Esser versterkt de onderliggende, soms verborgen tragiek van de karakters. De voorstelling zit vol intrigerende verrassingen: de karakters ontwikkelen zich steeds verder, waardoor de nieuwsgierigheid naar het verdere verloop van het verhaal continu wordt geprikkeld.
Achter het eikenhouten wandje op het toneel, waar de verkledingen plaatsvinden, ontwikkelen zich binnen enkele seconden telkens nieuwe karaktereigenschappen. In korte tijd leren we de achterliggende verhalen van ieder personage kennen. Prachtig hoe de personages steeds meer tot leven komen en je steeds meer met hen meeleeft.
Het einde van het verhaal is prachtig, intiem en ontroerend. In één scène wordt getoond wat echte liefde is.
Hotel Gouden Bergen laat zoveel aspecten van het leven zien en voelen. Emoties worden op de juiste manier gedoseerd en met veel zwarte humor overgebracht. Een zeer verrassende voorstelling, die mij nieuwsgierig maakt naar de toekomstige plannen van de Theatertroep.
Klik hier voor de speellijst
Gezien op 28 Maart 2025 in Theater de Richel Amsterdam