Up is het vervolg op de succesvolle voorstelling van Yora Rienstra “Paaz” die in februari 2017 in première ging. In Up wordt de hoofdpersoon van het verhaal, Emma Nieuwenhuis, opnieuw opgenomen op de psychiatrische afdeling van een algemeen ziekenhuis, De Paaz. Emma voelt zich goed, Emma voelt zich ontzettend goed en sterk en vrolijk en zit vol energie. Ze begrijpt dan ook niet waarom ze weer wordt opgenomen. Als bij haar “eindgesprek” niet haar eigen psychiater aanwezig is, mag Emma geheel tegen haar gevoel in, niet naar huis.
Het toneel is leeg, meer dan een lichtkleurig kleedje en een barkruk zijn er niet te zien. De uitlichting is klinisch strak. Dit alles binnen het enorme zwarte vlak van het toneel, alsof er rondom het vlak enorme muren zijn opgetrokken. Muren van de inrichting, maar ook muren rondom de geest van de patiënt.
Rienstra begint haar verhaal in de apotheek van het ziekenhuis, waar ze haar voorraad medicijnen wilt komen aanvullen. Hier ga ik al meten mee in de gedachte wereld van Emma. En dit gevoel heeft mij niet meer los gelaten. Hoe Rienstra haar karakters in deze voorstelling tot leven laat komen getuigt van een bijzonder talent. Meer dan gesproken woorden zijn de andere rollen niet, maar toch heb ik mijzelf een mooi beeld kunnen vormen van de mensen in de omgeving van Emma. 
Het verhaal bouwt zich langzaam op, het ziektebeeld wordt steeds duidelijker en ook de problemen die een psychiatrische patiënt ondervindt in de behandelende inrichting. Rienstra legt al die facetten op een zeer geloofwaardige en intrigerende manier bloot. Het overschakelen van de monoloog, uitgesproken door Emma, naar een dialoog met bijvoorbeeld één van de verpleegsters gaat zo organisch.
Rienstra weet op overtuigende manier de emotionele- en geestelijke gedachtegang, van een patiënt met het ziektebeeld van Emma, over te brengen op het publiek. De innerlijke frustratie en onmacht van de patiënt zelf, maar ook die van haar omgeving wordt op subtiele voelbaar gemaakt.
De humor in de voorstelling is op de juiste manier gedoseerd en heeft altijd wel een randje, soms licht grijs maar soms ook pikzwart. Bij dat laatste voel ik soms een vervangede schaamte dat ik moet lachen om de situatie, terwijl die eigenlijk indringend triest is. 
Rik van den Bos heeft de teksten uit het boek van Myrthe van der Meer op een weergaloze wijze omgezet in de teksten voor Rienstra. Regisseur Benno Hoogveld heeft de sfeer uit dit boek opgepakt en niet meer losgelaten in de voorstelling.
De voorstelling “Up” geeft op indringende en mooie manier een goed beeld van hoe de psyche kan werken bij een manisch depressieve patiënt. Het spel van Rienstra zorgt ervoor dat mijn aandacht voor de flinke lappen tekst geen moment verzwakt. Met “Up” hoop ik dat Rienstra bij haar publiek ook het taboe wat er rust op psychologische ziekten, iets kan doorbreken.
Klik hier voor de speellijst
Gezien op 25 oktober 2019 in Theater Griffioen in Amstelveen
Up Yora Rienstra Paaz Hoogveld Recensie Toneel Toneelstuk Depressie Manisch Depressief Psycholoog Inrichting Ziekenhuis Psyche