Door Lucinda Huijskens / Foto PIEK
Terwijl een groot deel van Nederland zich gedurende deze weken opmaakt om een bioscoopbezoek te brengen aan de verfilming van het boek ‘Vijftig tinten grijs’, komt Hummelinck Stuurman Producties met de toneelversie van een andere erotische bestseller. Op 21 februari gaat in de Leidse Schouwburg ‘Zout op mijn huid’ in première, naar het boek van Benoîte Groult, met Dragan Bakema, José Kuijpers en Sophie van Winden in de hoofdrol.
‘Zout op mijn huid’ gaat over de liefde tussen George en Gauvain. Beiden afkomstig uit hetzelfde dorp, maar zij heeft gestudeerd aan de universiteit en hij is maar een eenvoudig visser. Toch kennen de twee elkaar al hun hele leven en voelen zij een onweerstaanbare aantrekkingskracht tot elkaar. Omdat George is opgegroeid in een intellectueel gezin, ziet zij een huwelijk met Gauvain niet zitten. Zij trouwt, krijgt een kind, gaat scheiden, trouwt opnieuw en vertrekt zelfs een tijd naar Noord-Amerika. Hij blijft in het vissersdorp, geeft zijn ‘ ja’-woord aan Marie-José en krijgt vier kinderen. Toch zien George en Gauvain elkaar als George de zomer doorbrengt in het vissersdorp of als Gauvain voor langere tijd naar de Seychellen vertrekt om daar op tonijn te vissen.
De toneelversie van ‘Zout op mijn huid’ kent een mooie vertelwijze in een functioneel decor dat doet denken aan een oude dorpskroeg. De oude George (José Kuijpers) komt terug op belangrijke plekken uit haar tijd met Gauvain. Ze is net terug van zijn begrafenis en met het ophalen van al haar herinneringen, neemt ze afscheid van hem en haar verborgen leven met hem. De oude George fungeert als vertelster, figurante en soms als understudy als de jonge George het even niet meer aankan. Sophie van Winden speelt de jonge George en brengt samen met Dragan Bakema hun memoires tot leven. Van hoe ze elkaar ontmoetten in het dorp tot aan hun laatste samenzijn in een museum.
Er is blijkbaar behoefte aan het verkennen van de erotische grenzen op de Nederlandse theaterpodia. ‘Mannen komen van Mars’, ‘De Vaginamonologen’, ‘De Lulverhalen’ zijn zo een paar van die titels die de afgelopen jaren voorbij zijn gekomen. Maar er is niets zo moeilijk als het brengen van onweerstaanbare erotiek op toneel. Want hoe breng je seksscènes zo in beeld dat zij toeschouwers heimelijk genot brengen zonder pervers te worden, en ook nog uitvoerbaar zijn door acteurs? Het is regisseuse Mirjam Koen goed gelukt om de heftige vrijage in het begin van de voorstelling te laten slagen, maar toch spat de sensualiteit, zeker in het begin, niet van het podium. Wellicht zijn premièrezenuwen daar de oorzaak van.
Toch zou Dragan Bakema een nog onweerstaanbaarder visserman zijn als hij wat meer dynamiek in zijn stem en wat mysterieuze afstandelijkheid in zijn spel zou kunnen verwerken.
Sophie van Winden weet als de jonge George haar levenskeuzes prima te verklaren door keer op keer het klassenverschil tussen haar en Gauvain te benadrukken. Als ze later toch wroeging krijgt, maar niet meer terug kan, weet ze Gauvain tactvol in de tang te houden door af en toe even lekker in de slachtofferrol te gaan hangen.
José Kuijpers is een prachtige schaduw van de jonge vrouw om wie het allemaal draait. Ze beschikt sowieso over een prettig stemgeluid, maar met zowel haar stille spel als haar intonatie weet ze het publiek te raken.
‘Zout op mijn huid’ is een voorstelling van ongeveer anderhalf uur, zonder pauze. Tot 16 mei is deze voorstelling in verschillende theaters te zien. Voor meer informatie kunt u kijken op www.toptheater.nl.