Recensie – Ik ben Musa


Door Andy Doornhein / foto´s Jaap Reedijk

“Ik ben Musa” is de tweede voorstelling van cabaretier Muhsin Abdulwahab.  Over zijn eerste voorstelling “Schaakmat” schreef ik: “Dit talent weet met deze debuutvoorstelling zichzelf enorm goed te profileren.” Vanavond staat hij dan voor de tweede keer in het Zuidplein Theater in Rotterdam-Zuid met de première van “Ik ben Musa”.

De voorstelling
Musa is 36 en wil nu écht zichzelf zijn. Zijn ongezouten mening geven, heerlijk eerlijk zijn en het masker dat hij draagt afwerpen. Maar er is één probleem: wie is de echte Musa? In zijn nieuwe cabaretvoorstelling neemt hij je mee in deze openhartige en grappige zoektocht, die leidt naar zijn Jemenitische roots, hernieuwd contact met zijn vader die hij niet meer sprak en zijn allereerste vakantie na een kwart eeuw. (Bron: ikbenmusa.nl)

Recensie – Ik ben Musa

Het leven
Met enigszins gezonde spanning in zijn stem begint Musa aan de openingsact. Er wordt even een verschil aangeduid hoe de Arabieren zich bewegen met dansen en hoe de Nederlanders dat doen. Een fantastische opening, want de sfeer zit er volledig in en het energieniveau is meteen op de hoogste stand gezet. Deze energie wordt op de juiste momenten even losgelaten om daarna meteen weer op vol vermogen de zaal in te vliegen.
Musa vertelt, ook in deze voorstelling, uitgebreid over zijn afkomst en hoe zijn leven in Nederland zich ontwikkeld heeft. Hij vertelt over de belangrijke mensen in zijn leven, zijn liefde voor hen en hoe hij uiteindelijk cabaretier geworden is. Dit alles met een heerlijke dosis humor. De kracht van Musa is voor mij dan ook de verhouding tussen zijn verhalen, met soms enige tragiek er in, en hoe hij hier toch komedie van weet te maken. De liefde die hij voor zijn familie en zijn twee goede vrienden heeft, is zo voelbaar en wordt telkens versterkt door Musa’s uitstraling op het podium.

Recensie – Ik ben Musa

Musa’s vader
De acts ontwikkelen zich sterk, soms even rustig om dan weer krachtig terug te komen. De ultieme knaller voor mij is de all-inclusive vakantie in Turkije en dan de korte scène met de Schot. Zelfs nu denk ik, hoe verzin je dit? Gelukkig is dit één extreme knaller, want als dit de hele avond zou zijn geweest, ben ik bang dat ik de voorstelling niet had overleefd. De opbouw van deze grap is briljant.
Dan is er vanavond nog een grote verrassing in het levensverhaal van Musa. In “Schaakmat” wordt een beeld geschetst van zijn vader die, op zijn zachtst gezegd, niet bijster positief is. Er is in de tussenliggende jaren iets fundamenteels veranderd in de relatie met zijn vader. Die verandering is zo positief dat zijn vader nu zelfs een rol speelt in de voorstelling en  nu ook in de zaal aanwezig is. Weer een verandering in het leven van Musa die op zeer komische wijze gedeeld wordt met het publiek.

Ten opzichte van “Schaakmat” heeft Musa een grote stap voorwaarts gezet. De voorstelling staat als een huis en kan in de loop van de tijd volgens mij niet veel beter meer worden. Zijn positiviteit en liefde omarmen je als een warme deken. Het gedicht over Jemen heeft diepe indruk gemaakt en naar de kapper gaan heeft ook een compleet andere betekenis gekregen…“Auw”.

Klik hier voor de speellijst
ooGezien op 18 januari 2025 Zuidplein Theater Rotterdam